Przeczytaj

  • Trio New York

    Nietypowa płyta znanego i lubianego przez różne pokolenia melomanów saksofonisty ukazała się niedawno nakładem oficyny Prime Source. Nagranie jest prezentem dla mamy lidera, noszącej sceniczny pseudonim "Bobbie Lee", która wiele lat grała na Hammondzie B3. Brzmienie tego instrumentu utkwiło małemu Ellery’emu w sercu niczym smak domowych obiadów. Po latach fascynacji kuchnią awangardową Eskelin wraca na posiłek do rodzinnego domu.

  • Postaremczak/Kusiołek duo w NWŚ

    Ponoć zwierzę i małe dziecko zawsze demaskują aktora na scenie czy w filmie. Aktor bowiem zawsze gra, a one po prostu są. Wczoraj na koncercie Pawła Postaremczaka i Roberta Kusiołka pies także odegrał swoją rolę, jednak zamiast demaskować koncert dwóch znakomitych improwizatorów, wzbogacił go.

  • Off Quartet

    Rok 2011 przyniósł debiut płytowy polsko-duńskiego zespołu Off Quartet. Album „Off Quartet” zawiera muzykę wyrafinowaną metrycznie, bogatą harmonicznie i interesującą formalnie. O jej wielkiej urodzie stanowi również indywidualność trębacza Tomasza Dąbrowskiego, pewność rytmiczna gitarzysty Marka Kądzieli i pełna wigoru gra duńskiej sekcji rytmicznej - kontrabasisty Mortena Haxholma oraz perkusisty Rasmusa Schmidta.

  • Good Days at Schloss Elmau

    Gwylim Simcock jest 30-letnim pianistą z Wielkiej Brytanii, utalentowanym do tego stopnia, że określany jest przez niektórych mianem geniusza – ponoć tak powiedział o nim Chick Corea. Jest znany z twórczego łączenia muzyki klasycznej i jazzu. I rzeczywiście, gdy słuchamy solowego albumu "Good Days at Schloss Elmau", płyty zakwalifikowanej przez wydawcę do gatunku: "jazz", od razu słyszymy, że jazz to raczej nie jest. Klasyczny szkielet wydaje się tu dominujący.

  • Maciej Fortuna Trio w studiu im. Agnieszki Osieckiej

    O godzinie 20.00 w niedzielę 8 stycznia, a więc dzisiaj, odbył się w studiu im. Agnieszki Osieckiej koncert jazzowy. Co więcej nie był to kolejny koncert kolejnej formacji Wojtka Mazolewskiego. Na scenę wkroczyło trio prowadzone przez młodego trębacza i flugelhornisty Macieja Fortunę z Piotrem Lemańczykiem na kontrabasie i Frankiem Parkerem na perkusji. I wtedy zacząłem bardzo żałować, że nie mogę tego koncertu doświadczać na żywo tam, razem z innymi słuchaczami, którzy wybrali się na Myśliwiecką 3/5/7.

  • Hard Cell Live

    Na okładce płyty winno znajdować się zalecenie: "Słuchać głośno". Wtedy ta muzyka ma odpowiedni ciężar i moc. Przy cichym słuchaniu jej część może po prostu umknąć. Z drugiej strony winno też znajdować się ostrzeżenie: "Słuchanie (bez odpowiedniego przygotowania) grozi śmiercią lub kalectwem". Nie jest to muzyka dla grzecznych dziewczynek. To muzyka dla niegrzecznych chłopców. A i ich może nieźle porazić.

  • Unveil

    Są momenty, kiedy od pierwszych dźwięków płyty wyraz mojej twarzy wpierw zamiera w uśmiechu, a następnie jedynie uśmiech ten powiększa się i poszerza. Są takie momenty, kiedy - czapki z głów - od tych pierwszych dźwięków wiem, że do czynienia mam z geniuszem.

  • Acoustic Machine

    Link do kup teraz: 
    Kup płytę

    Pierwsze wrażenie po wysłuchaniu płyty The Vandermark 5 jest takie, że ich muzyka zmieniła się nie do poznania.

  • Song

    To już kolejna płyta Marty'ego Ehrlicha, którą recenzuję i przyznam, że początkowo byłem raczej niemile zaskoczony zawartością tej płyty. Nie żeby była zła, źle nagrana, zagrana itd. - muzykom tej miary, co kwartet, który nagrywał ten materiał raczej wpadki się nie przydarzają. A jednak. Od początku czegoś brakowało. Była ona za spokojna.

  • Emphasis & Flight

    „Folkowy jazz osadzony w bluesie”. Tak sam Jimmy Giuffre lubił określać swoją muzykę. Pod tymi skromnymi, wydawałoby się, słowami kryją się jednak rewolucyjne przemiany, których to klasyczne trio, w klasycznych koncertach z 1961 roku, jest doskonałym wyrazem.

  • SF Jazz Collective plays Stevie Wonder

    Prawdę powiedziawszy to ja chyba nie powinienem recenzować płyt zespołu San Francisco Jazz Collective. Nie powinienem tego robić ponieważ to co mam na ich temat do powiedzenia to nie recenzja, ale radosna erupcja najróżniejszych entuzjastycznych myśli podsycana dodatkowo świadomością, że na co jak co, ale na albumy tej formacji nie dość, że trzeba długo czekać zanim kilka urzędów pocztowych upora się z jej dostarczeniem, to jeszcze wydatnie obciążają kieszeń.

  • Heart's Reflections

    Wadada Leo Smith zrobił nam w tym roku dużą przyjemność. Nagrał nowoczesny album jazzrockowy.  W dodatku podwójny. Momentami z jajem, momentami liryczny, czasem trochę patetyczny, a czasem lekki. Do jego realizacji zaprosił wytrawnych muzyków. Starszych i młodszych. Jest tu akustyka, prąd i elektronika. Jest groove, rockowy kop, jazzowy ogień, ale także trans i kosmiczno-nieludzkie przestrzenie. Jest super...

  • Grünen

    Link do kup teraz: 
    Kup płytę

    Stosownie do informacji portugalskiej wytwórni płytowej jest to pierwsze spotkanie pianisty Achima Kaufmanna, kontrabasisty Roberta Landfermanna i perkusisty Christiana Lillingera. Do występu i jego rejestracji doszło bez wcześniejszej próby, bez partytur do zinterpretowania. Osiem improwizacji par excellence wypełnia ten zachwycający, spójny, ożywczy brzmieniowo album.

  • Hadrons

    Link do kup teraz: 
    Kup płytę

    Bardzo rzadko zdarza się, aby muzyk prostymi słowami określił sedno i charakter założenia swojego przekazu artystycznego. Udało się to Piotrowi Damasiewiczowi w liner note do najnowszego albumu. Postawił tym samym pod znakiem zapytania sens pisania o tej płycie przez kogoś innego. Wypowiedź autora rozpoczyna się słowami: „Założeniem połączenia orkiestry kameralnej z jazzową sekcją i trzema instrumentami dętymi było stworzenie zwartej pod względem ekspresji brzmienia i formy.

  • Niedokończone książki

    Pierwszy polski dzień na tegorocznym Warsaw Summer Jazz Days miał udowodnić i pokazać mniej zorientowanym, w czym tkwi siła muzyki improwizowanej znad Wisły. Dobór wykonawców, jak sądzę, niewątpliwie miał pogodzić oczekiwania zwolenników głównego nurtu i tych, którzy przedkładają artystów niepokornych, stale eksperymentujących i poszukujących nowych środków wyrazu nad dobrze skrojony, garniturowy jazz.

Strony