Po znakomitym albumie “Lebroba” Wadada Leo Smith wraca w 2019 roku z nową płytą. I to jaką! Tym razem nie w barwach ECM i nie w towarzystwie gitarzysty Billa Frisella i perkusisty Andrew Cyrille’a. “Rosa Parks: Pure Love” to pod względem muzycznym zupełnie inna bajka, przeciwny wręcz biegun.

Nicole Mitchell to od wielu lat jedna z najważniejszych postaci kontynuujących idee powstałe w ramach środowiska AACM, to artystyka świadoma swoich muzycznych korzeni, celów, wyśmienita improwizatorka, kompozytorka, bandleaderka. Kto miał okazję widzieć ją na scenie mógł osobiście doświadczyc aury radości i życzliwości jaka ją otacza. Wszystko to sprawia, że każdej nowej pozycji w dyskografii Nicole warto przyjrzeć się z zainteresowaniem.

Od kilku lat na świecie obserwujemy poważny regres. Okazuje się, że niegdyś wywalczone prawa nie są nam dane raz na zawsze, a o kwestie mniejszości narodowych, ideologicznych, seksualnych, czy wyznaniowych, trzeba nieustannie walczyć. Tę tematykę na swoim debiutanckich albumie „Omega”podejmuje dwudziestotrzyletni saksofonista – Immanuel Wilkins. Czarnoskóry artysta prześledził sto lat amerykańskiej historii i z pomocą współczesnej postbopowej muzyki granej przez kwartet pokazuje nam, że problemy rasizmu i walki o ludzką godność są nadal niezwykle aktualne.

Peter Evans i Sam Pluta współpracują już ze sobą od ponad dekady. Występują w różnych składach, np. Wet Ink Ensemble, Rocket Science czy grupie Evana Parkera - USA Electro-Acoustic Septet. Znają zatem swoje możliwości i wiedzą, czym ta współpraca może skutkować. Najbardziej eksperymentalną formą ich wspólnego grania jest jednak duet. W 2014 roku pokazali, na co ich stać na “Event Horizon”. W 2020 roku zabierają nas w pełną mocnych wrażeń podróż do świata muzyki ekstremalnej.

Jak meloman ma sobie radzić z letnią duchotą, gdy sprawdzone 1000 sposobów już nie działa, a zapas napojów chłodzących i kostek lodu w zamrażalniku zrobiony? Wydawałoby się, że wszystko zostało dopięte na ostatni guzik i można oddać się ulubionej czynności, czyli słuchaniu muzyki. Zaraz, zaraz. Ale czego słuchać, gdy duchota dalej doskwiera, a kolejne burze tylko potęgują to odczucie? Najlepiej włączyć najnowszą płytę Huberta Zemlera i Felixa Kubina, która jest jak mrożący krew w żyłach powiew arktycznego chłodu.