Nine Fragments: Dempa

Niezwykłe trio: łączona głównie z mniej lub bardziej konwencjonalnym jazzem Aki Takase na fortepianie, związany z muzyką współczesną Aleks Kolkowski na skrzypcach, eksperymentujący z elektroniką perkusista Tony Buck.

Niezwykłe przede wszystkim przez rozłożenie akcentów oraz zaplanowanie funkcji instrumentalistów. Wydaje się, że kluczową rolę na płycie odgrywa Tony Buck. Buduje on swego rodzaju środowisko muzyczne (bardziej dźwiękowe niż tylko rytmiczne), które dostarcza specyficznego osadzenia rytmiczno-sonorystycznego dla konsekwentnego i czujnego dialogu między Takase a Kolkowskim. Poza tym aktywnie reaguje na każdą zmianę w rozwoju utworu włączając się w improwizacje pianistki i skrzypka. Ta podwójna rola perkusisty nadaje tej płycie zupełnie zaskakującego - jak na takie trio - wymiaru brzmieniowego. Ten wymiar zaś zdaje się dookreślać całą koncepcję tria Dempa.

Takase, bardzo inteligentnie prowadząca cały zespół, opiera się głównie na zdecydowanych figurach harmonicznych, które cierpliwie i szczegółowo rozkłada na części pierwsze. Kolkowski zarówno pomaga jej rozwijać utwory, jak i na bieżąco komentuje jej poczynania. Dodajmy do tego niemożliwą do przecenienia rolę Bucka, któremu udaje się ponadto w bardzo jednolity i oryginalny sposób zespolić akustyczne brzmienie perkusji z elektroniką i wyjść poza tradycyjną rolę perkusisty w podobnych składach. Razem z Takase i Kolkowskim tworzą bardzo bogatą i interaktywną przestrzeń muzyczną, której subtelności wymagają dużej koncentracji. Doskonała płyta.