Przeczytaj

  • Czy jazzu można się nauczyć - rozmowa z Williamem Parkerem

    Jak pokazują badania, studenci najważniejszego instytutu jazzowego w Polsce na Akademii Muzycznej w Katowicach, nie znają takiego standardu Duke'a Ellingtona jak „Caravan”. Wyobrażasz to sobie? Nie znać jednego z największych w historii jazzu!

  • Mogę swobodnie wnieść do muzyki to, co słyszę - wywiad z Kris Davis

    Z kanadyjską pianistką, która od ponad 20 lat związana jest ze sceną nowojorską, rozmawiam na temat jej współpracy i przyjaźni z Ingrid Laubrock oraz tego, co można robić w czasie tzw. lockdownu.

    Jak czujesz się teraz z tym, że nie możesz grać koncertów?

  • The Owl Song

    To będzie mocna kandydatka do wielu najważniejszych nagród w mijającym roku. Musi być bo w pierwszej linii stoją Ambrose Akinmusire - najważniejszy jazzowy głos młodego pokolenia, Bill Frisell, ikona gitary i wielki propagator muzyki amerykańskiej oraz drummer, który przez całe lata z powodzeniem i sporą klasą wspomagał rytmicznie innę ikonę, Wyntona Marsalisa, lidera obozu nowoorleańskich strażników jazzowego płomienia.

  • Hear The Light Singing

    W świecie muzyki improwizowanej tak zwane supergrupy czasami wydają się być niemal na porządku dziennym. W końcu jest tak wielu niezwykłych artystów w tej przestrzeni i, co zrozumiałe, często chcą zesobą z różnych powodów współpracować.

  • Myra Melford: Nikt nie nauczy cię jak być sobą

    Pasja, poczucie humoru i pozytywna energia. Wszystkie te emocje kryją się w każdym zdaniu amerykańskiej pianistki Myry Melford. W  krótkiej rozmowie, opowiedziała mi o swoim podejściu do improwizacji, kobietach na jazzowej scenie, a także o muzyce która ją inspiruje.

    Twoja płyta “Stormy Whispers” była nagrywana podczas Festiwalu Ad Libitum. Motto tamtej edycji to “Women Alarm!”.  Kobiet na scenie jazzowej jest więcej, choć moim zdaniem nadal za mało. Czy uważasz że coś się zmieniło w tym aspekcie w ostatnich latach?

  • Grow

    Grow to zarejestrowany na kopenhaskim festiwalu jazzowym koncert interesującego duetu: Kaja Draksler (fortepian) oraz Susana Santos Silva (trąbka). W tym roku mija siedem lat od pojawienia się na rynku wydawniczym płyty studyjnej tego duetu, This Love. Czy płyty te są podobne? Czy warto sięgnąć po najnowszy album duetu?

  • Frukstrakt

    Kontrabasista Michał Aftyka od kilku lat daje zauważać się na krajowej scenie jako uczestnik interesujących muzycznych przedsięwzięć. Członek kilku zespołów i wyróżniający się instrumentalista podjął skądinąd naturalną decyzję o debiucie w roli lidera. Efektem jest nagrany w pięcioosobowym składzie album „

    Frukstrakt”, którego tytuł pewnej nocy przyśnił się artyście.

  • Beyond the Margins

    Pardon To Tu, Warszawa, październik 2022: Rodrigo Amado – saksofon tenorowy, Alexander von Schlippenbach – fortepian, Ingebrigt Haker Flaten – kontrabas oraz Gerry Hemingway – perkusja, głos. Trzy improwizacje, 56 minut.

  • Agustí Fernández – Przekazywanie płomienia, wywiad

    Rozmowa z pianistą, kompozytorem i wybitnym improwizatorem katalońskim, która podsumowuje jego dokonania artystyczne w trakcie minionego roku, a także daje trafną diagnozę sceny muzycznej w Barcelonie.

    Witaj Agusti. Minął kolejny rok, wszyscy prześcigają się w podsumowaniach, tworzą listy najlepszych płyt. Jeśli pozwolisz, chciałbym także z Tobą podsumować rok 2018. Nim przejdziemy jednak do płyt z Twoją muzyką, chciałbym Cię zapytać, czy w minionym roku jakieś nagranie, jakiś koncert szczególnie Cię zainteresowało lub wręcz rzuciło na kolana?

  • Słuchając i grając - rozmowa z Agustím Fernándezem

    Agustí Fernández - współlider tria Aurora - z Barrym Guyem i Ramonem Lopezem - autor niezliczonych projektów duetowych, m.in. z Derekiem Bailey, Williamem Parkerem, Evanem Parkerem czy Marilyn Crispell. Fernandez jest także członkiem Barry Guy New Ensemble, NU Ensemble Matsa Gustafssona czy Evan Parker Electro-Acoustic Ensemble. W 2014 roku mieliśmy okazję posłuchać jako artyty rezydenta podczas festiwalu Ad Libitum, w tym roku jako część wspaniałego The Blue Shroud Band. Wydaliśmy też czteropłytowy box dokumentujący jego pobyt podczas warszawskich koncertów płytą "River, Tiger, Fire". Dzisiaj świętujemy jego urodziny. 

  • One Night At The Joan Miró Foundation

    W natłoku nowych nagrań muzyki improwizowanej, powstających jak grzyby po deszczu w każdym zakamarku naszego globu, czasami trudno znaleźć moment, by … przypomnieć sobie starsze nagranie lub wznowić takie, które wydane zostało onegdaj i osiągnęło np. status „out of print”.

  • Love Sonet For Billie Holiday

    Osiemdziesiąte urodziny Wadady Leo Smitha świat świętował prawdziwym wydawniczym szturmem na uszy i kieszenie słuchaczy. W sumie do tej pory ukazało się sporo płyt, z czego kilka z nich to wydawnictwa wielopłytowe. W tego rodzaju albumach ostatnimi czasy Wadada lubuje się ponad miarę. Ale dla fanów jego talentu to rzecz co najmniej mile widziana.

  • Openness

    Saksofonista François Carrier to jeden z najbardziej zasłużonych muzyków na kanadyjskiej scenie avant-jazzowej. Ma na koncie współpracę z elitą improwizujących muzyków z obu stron oceanu i albumy nagrane dla takich wytwórni, jak: Justin Time Records, Leo Records, Ayler Records, FMR Records, czy też naszych rodzimych - Not Two Records i Fundacji Słuchaj. 

  • Chicago Symphonies

    Trzy lata temu Wadada Leo Smith obchodził swoje 80 urodziny. Na tę okoliczność fińska oficyna wydawnicza TUM Records zwarła szyki i postanowił ten jubileusz uczcić w sposób spektakularny. Na rynku z jej szyldem ukazało się kilka wielopłytowych albumów w tym zawierający cztery srebrne dyski box Chicago Symphonies.

  • Carnival Celestial

    Alexander Hawkins - jeden z najbardziej oryginalnych i płodnych spośród działających współcześnie pianistów niniejszym wydawnictwem powrócił do nagrań w formule tria fortepianowego. Oksfordczyk za partnerów obrał sobie kontrabasistę Neila Charlesa oraz perkusistę Stephena Davisa, a więc muzyków, z którymi współpracował już wcześniej, między innymi w ramach ansamblu Mirror Canon.

Strony