Snowy Egret

Autor: 
Maciej Krawiec
Myra Melford
Wydawca: 
Enja Records
Dystrybutor: 
Enja Records
Data wydania: 
04.01.2016
Ocena: 
4
Average: 4 (1 vote)
Skład: 
Myra Melford – fortepian, harmonijka klawiszowa Ron Miles - trąbka Liberty Ellman - gitara Stomu Takeishi - gitara basowa Tyshawn Sorey - perkusja

Projekt Snowy Egret to kolejny po składzie The Same River Twice kwintet, któremu przewodzi pianistka Myra Melford. Choć angażuje ona w swe przedsięwzięcia muzyków z najwyższej półki, sama funkcjonuje na obrzeżach jazzowego Olimpu. Niesłusznie, bo jest to artystka kompletna: konceptualistka, kompozytorka i instrumentalistka, która z każdej z tych ról wywiązuje się znakomicie. I jak znalazł dowodem na to jest jej najnowsza płyta.

Melford powołuje się w odniesieniu do niej na inspirację literacką: trzytomową historię obu Ameryk „Memory of Fire” pióra Eduardo Galeano. To też nie jedyny interdyscyplinarny jej kontekst, gdyż kompozycje ze „Snowy Egret” są częścią multimedialnego spektaklu „Language Of Dreams”, który współtworzą tancerz butoh, artysta wizualny i wokalista. Muzyka na płycie nie ma jednak bynajmniej charakteru ilustracyjnego i jest autonomiczna, o czym mogli również przekonać się ci, którzy byli na koncercie kwintetu Melford w Studiu im. Lutosławskiego w październiku tego roku.

 

Utwory Melford są zakorzenione w strukturze kompozycji, choć pozostawia ona bardzo wiele miejsca swym muzykom do indywidualnej ich realizacji. Tych ma znakomitych – słyszymy Rona Milesa na trąbce, Liberty Ellmana na gitarze, Stomu Takeishiego na gitarze basowej i Tyshawna Soreya na perkusji. Każdy z nich prezentuje brzmienie osobiste, charakterystyczne, przez co efekt ich współgrania potęguje autorski przekaz muzyki: zarówno pod względem kompozytorskiej pracy Melford, jak i wykonawstwa członków kwintetu. Koncepcja liderki zakłada mądre operowanie czasem, dzięki czemu wszystkie tony mogą wybrzmieć i z powodzeniem złożyć się na zaplanowaną dźwiękową synergię.

 

Mamy tutaj do czynienia z szeroko rozpięta skalą emocji i nastrojów – raczej skomplikowane tematy przenikają się z przystępnymi formami balladowymi, groove'ującymi, tangowymi czy też silnie ekspresyjnymi. Dzięki owej różnorodności ta wyrafinowana koncepcyjnie muzyka nie jest hermetyczna; nie posłuży ona tylko do przemyśliwania i analizy, ale przede wszystkim do inspirującego słuchania!

 

1. Language; 2. Night of Sorrow; 3. Promised Land; 4. Ching Ching/For Love of Fruit; 5. The Kitchen; 6. Times of Sleep and Fate; 7. Little Pockets/Everybody Pays Taxes; 8. First Protest; 9. The Virgin of Guadalupe; 10. The Strawberry.