Asian Fields Variations

Omawiana przez nas płyta jest określano jako ta, na której ostateczny kształt równomierny wpływ mieli wszyscy obecni tu twórcy. Gdyby tylko sugerować się treścią wkładki do “Asian Fields Variations”, to łatwo potwierdzić ten stan rzeczy: wszak każdy z instrumentalistów odpowiedzialnych za to dzieło jest autorem co najmniej kilku opublikowanych przez ECM utworów. Wiemy jednak, że tak naprawdę spiritus movens projektu jest klarnecista Louis Sclavis. A co za tym idzie, może być postrzegany jako naturalny lider tria, które odpowiedzialne jest za ten niezwykle udany album.

Pochodzący z Lyonu francuski artysta starzeje się niczym wino. Na scenie funkcjonuje już od początku lat 80. i nic nie wskazuje na to, by myślał o przedwczesnej emeryturze. Świadczy o tym, m.in. zawartość “Asian Fields Variations”. Brzmienie płyty jak na wydawnictwo sygnowane nazwą wytwórni Manfreda Eichera jest rzecz jasna wycyzelowane i pozbawione wszelkich oznak niedoskonałości. Trudno przyczepić się też do samej muzyki, która urzeka swoim kameralnym charakterem, głębią i spójnością. Klarnecista Louis Sclavis jest tutaj wiodącą postacią, ale nie sposób nie wspomnieć o skrzypku Dominique Pifarelym oraz wiolonczeliście Vincencie Courtoisie. Wszyscy trzej panowie znają się już od wielu lat i mieli też okazję ze sobą wielokrotnie współpracować. Na “Asian Fields Variations” spotykają się w trio jednak pierwszy raz.

Trzeba przyznać, że efekty wspólnej pracy artystycznej są więcej niż zadowalające. Muzyka jest niczym okładka autorstwa Mayo Buchera - nie jest narzucająca się, ale ma swój nowoczesno-impresjonistyczny charakter. Sprzyja wyciszeniu, osiągnięciu równowagi emocjonalnej, a zarazem intryguje szeroką paletą melancholijnych nastrojów i rozsądnie dawkowaną wirtuozerią wykonawczą.