Relacje

W czwartkowy, już niestety mocno październikowy, wieczór w Sali Kongresowej stawiła się w sumie dość liczna publiczność, by posłuchać na żywo dwóch, znakomicie zapowiadających się projektów. I było czego słuchać.

Siódme wydanie skrzyżowania kultur muzycznie dobiegło końca - jak zapowiadają synoptycy - w ostatnią ciepłą sobotę tego roku. W namiocie rozstawionym przed PKiN wystąpili zaproszeni na festiwal mistrzowie oraz ich warsztatowi uczniowie.  I było ciepło - w ciele i w duszy. W ciele, bo licznie zgormadzeni miłośnicy muzyki ogrzewali wnętrze namiotowej sali, ciepło w duszy, bo dźwięki wydobywające się z dusz muzyków były prawdziwą muzyką. Jak doszło do tak oczekiwanego przez wszystkich finału?

Stref europejskiego pogranicza można byłoby z pewnością wybrać wiele. Wiele z tych wielu to także rejony  kryjące w sobie interesującą kulturę muzyczną. Dlaczego więc w tegorocznej edycji Skrzyżowania Kultur w tej sekcji pojawił się akurat muzyk z Izraela i artystka sięgająca po tradycję Wysp Zielonego Przylądka? Nie ma na tak postawione pytanie dobrej odpowiedzi. Chociaż właściwie jest. Dlaczego nie? Można byłoby zadać jeszcze jedno pytanie. Dlaczego  skoro już zgadzamy się na muzykę z tamtych regionów, to mają to być artyści prezentujący nurt rozrywkowy?

Właściwie relacjonowanie czwartej odsłony tegorocznej edycji Skrzyżowania Kultur nie ma większego sensu. Powód jest jeden. Obydwie gwiazdy odwołały się w swoich występach do spraw, które nie powinny być żadną miarą relacjonowane, a już tym bardziej oceniane. O warsztatowych zagadnieniach jeśli już, to mogliby wypowiadać się znawcy wokalistyki lub specjaliści w dziedzinie flamenco.

Drugi dzień skrzyżowania kultur przeniósł się już tradycyjnie do namiotu postawionego po północnej strony Pałacu Kultury i Nauki. Jak to zwykle bywa komplet biletów sprzedany. Całkiem spora grupa ludzi wyczekujących przez kasą jeszcze w trakcie przerwy pomiędzy koncertami została odprawiona z kwitkiem. Ciekawe czy spowodowała to renoma warszawskiej imprezy czy rzeczywiście gwiazdy wczorajszego dnia to postaci w Polsce dobrze rozpoznane, których sztuki chcemy zażywać w bezpośrednim kontakcie, „na żywo”.

Festiwal Skrzyżowanie Kultur otworzyły koncerty Urszuli Dudziak z zespołem Super Band oraz nigeryjskiego twórcy i działacza społecznego Femi Kutiego, syna legendarnego Feli, z jego zespołem Positive Force. Muzyków zapowiedział znany "Polak"  z Senegalu - Mamadou Diouf.

Festiwal Sacrum Profanum ostatecznie utwierdził mnie w przekonaniu, że gatunki w dzisiejszym świecie muzyki nie istnieją. Jeśli ktoś twierdzi, że jest inaczej – być może za mało jeszcze usłyszał.