Spontaneous Chamber Music

Skrzypek Patryk Zakrocki i gitarzysta Marcin Olak po raz pierwszy spotkali się w zeszłym roku, podczas festiwalu Ad Libitum w Warszawie. Znaleźli się wówczas z składzie grupy Ad Libitum Ensemble, która wystąpiła w finale imprezy, kierowana przez katalońskiego pianistę i kompozytora Agustiego Fernandeza, „rezydenta” zeszłorocznej edycji Ad Libitum. Owocem tej współpracy jest trzypłytowy album, będący zapisem koncertów Fernandeza w Warszawie, a także płyta na której Hiszpan nie zagrał nawet nuty.

Płyta „Spontaneous Chamber Music vol.1” Zakrockiego i Olaka – muzykom pomaga także perkusista Mikołaj Wielecki – powstała w następstwie spotkania w Ad Libitum Ensemble. „Czasami muzycy, którzy nie znali się wcześniej rozumieją się, jakby grali ze sobą przez całe lata. Mówią tym samym językiem. Gdy tak się dzieje, jest to niezwykłe, inspirujące wydarzenie” – napisał Olak w „słowie wstępnym” do płyty. Na „Spontaneous Chamber Music” dzieje się dokładnie to, co opisał.

Efektem spotkania trzech muzyków jest osiem improwizowanych utworów, w duchu „third stream”, pochodzących gdzieś z pogranicza jazzu i muzyki poważnej. Kompozycje są eleganckie, dostojne i wielokrotnie złożone. Z tych właśnie powodów nie jest to płyta łatwa w obsłudze, wymaga wsłuchania, poświęcenia jej uwagi. Opłaca się – satysfakcja z zagłębienia się w złożoność muzycznych dialogów Olaka i Zakrockiego jest ogromna. Wychodzi się sytym z zetknięcia z takim materiałem. Co warte podkreślenia: mimo gęstwiny tematów, muzyka pozostaje cicha, bardzo delikatna, nie wpada w chaos, co zawsze grozi przy nagrywaniu muzyki intuicyjnej, w całości zaimprowizowanej. Interesująca rozmowa dwóch erudytów.