Personal Voice

Sonorismo to zespół powstały z inicjatywy perkusisty Krzysztofa Gradziuka, znanego między innymi z tria RGG czy współpracy z Anną Gadt. W odróżnieniu od wymienionych, nowa grupa stanowi autorski projekt Gradziuka, który do współpracy zaprosił pianistę macierzystego zespołu Łukasza Ojdanę oraz fińskiego saksofonistę Pauliego Lyytinena, z którym spotkał się już kilka lat temu, przy okazji powstania fantastycznego albumu „Swords”.

Choć nominalnie „Personal Voice” stanowi debiut Krzysztofa Gradziuka w roli lidera, to jest on autorem zaledwie czterech kompozycji oraz perkusyjnych miniatur wplecionych w tkankę płyty. Pozostała część muzyki to efekt kolektywnej pracy członków zespołu. Chyba największym zaskoczeniem w tym przypadku jest rezygnacja przez Łukasza Ojdanę z gry na akustycznym fortepianie i decyzja o wykorzystaniu elektrycznego piana oraz rozmaitych efektów dźwiękowych. Pauli Lyytinen także nie stroni od wzbogacania brzmienia swojego instrumentu o możliwości płynące z wykorzystania elektroniki. Lider tradycyjnie już, korzysta nie tylko ze standardowego zestawu perkusyjnego, ale także z innch obiektów o perkusyjnym potencjale. Odnoszę wrażenie, że Krzysztof Gradziuk używa jeszcze większej ilości przedmiotów niż podczas występów w składzie RGG.

Muzyka, która wypełnia krążek „Personal Voice”, chociaż w większości powstała kolektywnie, przesiąknięta jest specyficzna aurą, której źródeł doszukiwałbym się w koncepcji zrodzonej w głowie perkusisty. To dźwięki pozbawione czczej brawury, czy dość częstej w muzyce improwizowanej nadekspresji. Nie bez znaczenia dla nastroju nagrań pozostały osobiste przeżycia, bowiem płyta poświęcona jest pamięci zmarłego ojca Krzysztofa Gradziuka. Członkowie tria nie spieszą się, nie gnają na złamanie karku, za to z dużą uwagą eksplorują przestrzeń o nieostrych, często umownych granicach. Czasem jest to przestrzeń owych granic w ogóle pozbawiona, a muzycy poruszają się po zupełnie nieokreślonym terytorium skupiając się raczej na fakturze brzmienia niż na konkretnej melodii czy temacie. Z pewnością rozszerzony zestaw instrumentów temu służy, a jego częściowa elektryfikacja, w niektórych fragmentach przywodzi mi na myśl skojarzenie z wczesnym, najbardziej eksperymentalnym okresem twórczości Weather Report. Z drugiej strony gdy pojawiają się melodie, są zazwyczaj cudownie liryczne. Melancholia sąsiaduje w tym przypadku z potrzebą eksploracji jak najszerszych dźwiękowych przestrzeni.

Z pewnością w nagraniach z „Personal Voice” słychać jazzowe zaplecze członków zespołu. Muzycy wcale nie usiłują się go wyrzekać, ale też nie pozostają w ortodoksyjnych gatunkowych granicach tworząc muzykę otwartą, poszukującą i w wielu momentach posiadającą wręcz hipnotyzującą moc.