The Legendary Marvin Pontiac Greatest Hits

To kolejna, nie nowa już płyta, którą Wam polecam. Ale cóż tu mówić o nowości, skoro jej główna postać nie żyje już od ponad 20 lat. Aż dziw, że Johnowi Luriemu udało się dotrzeć do zachowanych jego nagrań i wydać je obecnie na płycie. Z towarzyszących Pontiacowi muzyków wynika, że płyta zrealizowana jest obecnie na zasadzie dogrania partii instrumentalnych do zachowanych taśm. Nota bene wielkie słowa uznania należą się inżynierowi dźwięku, który dokonał cudownego wręcz połączenia partii starych i nowych.

Kim był Marvin Pontiac? Najkrótszy opis, to nikomu nie znanym geniuszem bluesa. Bluesa, albowiem - choć utwory zawarte na tej płycie dość luźno są z bluesem związane są one tą muzyką przesiąknięte. Dlaczego geniuszem? Bo potrafił tę muzykę uwspółcześnić, tak by mogła ona jeszcze wiele lat po jego śmierci zabrzmieć odkrywczo. Jest tu nieco jazzu, nieco muzyki hawajskiej, nieco piosenki - wręcz wszystko. Był także multiinstrumentalistą potrafiącym zagrać na niemal każdym instrumencie kojarzącym się z bluesem. Był Pontiac również tekściarzem piszącym wcale dowcipne teksty. Wiadomo, że Pontiac nie wydał za swego życia żadnej płyty i to nawet pomimo wielokrotnego nagabywania go przez szefa wytwórni Lagarto, który chciał nagrać jego utwory. Był też Pontiac postacią pechową - nie tylko trafił do szpitala psychiatrycznego, ale będąc jego pacjentem został śmiertelnie potrącony przez autobus. Dla osób dociekliwych nie będzie trudnością dotarcie do materiałów biograficznych dotyczących Pontiaca, choć są one bardzo skąpe i pochodzą w zasadzie jedynie ze strony wytwórni, która płytę tę wydała.

Nie wiemy natomiast niestety, czy aranżacje i instrumentacja pochodzi od Pontiaca czy też od Luriego. Jeśli jest dziełem Pontiaca, to musiał on być także wybitnym aranżerem, skoro koncepcje jego w tej dziedzinie wyprzedziłyby muzykę Waitsa i Luriego wiele lat przecież późniejszą, a na swój sposób podobną. Nie wiemy także jak Pontiac wyglądał, pozostało po nim doprawdy niewiele zdjęć, z reguły zrobionych podczas jego pobytu we wspomnianym szpitalu. Choroba Pontiaca dawała się bowiem we znaki - twierdził on mianowicie, że robienie zdjęć kradnie duszę. Spoglądając na zdjęcia na omawianej płycie można się nad stanowiskiem tym bardzo zastanowić.

Muzyka zawarta na tej płycie, to jakby śpiewana wersja The Lounge Lizards - kultowego zespołu Johna Luriego. W ten sposób - niejako przy okazji odkrycia muzyki Pontiaca odkryciu uległo też jedno z tajemniczych źródeł muzyki tego dziwnego zespołu. Wiemy zatem już doprawdy wiele. Wiemy także, że Marvin Pontiac nigdy nie istniał.