Beyond Us

Angles prowadzony przez Martina Kuchena to band, który sprawia mi atawistyczną przyjemność. Uwielbiam pozwalać się czarować masywnym brzmieniem tego ansamblu, który jest być może jednym z najbardziej znaczących formacji na Starym Kontynencie, a już na pewno w Szwecji, skąd pochodzi cały skład grupy.

Jak powszechnie wiadomo muzycy Angles to także kluczowe postaci freejazzowej sceny w Europie działające z wielkim powodzeniem także i na własny rachunek. I jestem przekonany, że w tym projekcie każdy z nich nie dość, że może bez przeszkód wypowiadać się swoim własnym głosem to na dodatek wnosi do grupy coś co sprawia, że nonet brzmi jak żaden inny zespół na scenie.
Jakby chcieć jednym zdaniem określić jaka jest muzyka tego bandu to być może nienajgorzej pasowałoby stwierdzenie, że to bardzo przejrzyście zorganizowany melodyjny chaos. Martin Kuchen ma cudowny dar pisania pięknych i prostych tematów, a pozostali muzycy niemniej imponujący dar rozwijania ich na swój sposób wzbogacając je jednocześnie własnymi talentami melodycznymi.
To wszystko dzieje się w atmosferze natchnionych, czasami bardzo zamaszystych aranżacji, które błąkają się raz to po terenach bałkańskich, kiedy indziej afrykańskich, aby za moment, na jakiś czas rozgościć się w nastrojach m.in. skandynawskiego folku. Jest w tej muzyce jakaś bardzo pociągająca równowaga pomiędzy patetycznością i dosadnością zespołowych tutti, a delikatnym intrygującym graniem w partiach solowych, żarliwością freejazzowej, ludycznej nieomal ekspresji z czasów Alberta Aylera z nowoczesną muzyki XXI wieku.

Nic tylko dać się uwieść tej gorącej, mocnej i bardzo melodyjnej muzyce, bez wdawania się w jej strukturę, budowę i zamysły kompozytorskie. Angles wydaje mi się od lat jednym z najmocniejszych głosów za tym, że pasja, rozmach i energia to słowa klucze żeby powstała muzyka, w otoczeniu której chce się żyć przynajmniej od czasu do czasu.