... Till Then

Pochodzący z Panamy pianista zasługuje być może na większą uwagę, niż się powszechnie sądzi. Jest przede wszystkim ceniony jako członek aktualnej, świetnej formacji Wayne’a Shortera („Footprints Live!”, „Alegria”). Ale warto też poznać nagrania sygnowane przez niego, jako lidera. Oto ukazała się autorska płyta Péreza, ciekawie zaprojektowana i wykonana.

Wprawdzie większość utworów ma latynoski rodowód, ale nie jest to bynajmniej, nie zawsze najlepiej kojarzący się, latin jazz. Pianista w twórczy sposób potrafi wprowadzić bliskie mu wątki w struktury nowoczesnego jazzu. Nie bez znaczenia jest oczywiście dobór zaproszonych muzyków. W czterech utworach towarzyszy mu wyśmienita, doświadczona sekcja - John Patitucci i Brian Blade. W czterech innych Ben Street i Adam Cruz. W dwóch utworach, w tym tytułowym, zaśpiewała bardzo pięknie nowa postać w wokalistyce jazzowej - Lizz Wright. Donny McCaslin na sopranie dodał barwy kolejnym dwóm kompozycjom. Lider wystąpił sam w „Improvisation on Red”.

Tym, co sprawia, że chętnie słucham prezentowanej płyty jest jej różnorodność, przy starannie przemyślanej konstrukcji tworzącej wspólny klimat całości. Mimo zmieniających się składów mam wrażenie, iż Pérez opowiada tę samą historię z rozmaitymi wariacjami. Subtelnie cieniuje nastroje, nie nadużywając błyskotliwej techniki, którą przecież dysponuje.

Można postawić oczywiście pytanie, co w tym takiego nadzwyczajnego. I trudno nie odpowiedzieć: może niewiele, ale zarazem wiele. Na tle dziesiątek płyt, wydawanych przez duże wytwórnie i skrzących się od znanych nazwisk, o których wolimy nie pamiętać, „ ... Thill Then” wyróżnia się bardzo. Oferuje bardzo solidną dawkę nowoczesnego jazzu, w dodatku w nienagannym, emocjonalnym wykonaniu.