Recenzje

  • Purcor - Songs for Saxophone and Piano

    Trygve Seim dość nagminnie porównywany jest do swojego rodaka i nauczyciela - Jana Garbarka. Z jednej strony krzywdzi to młodego saksofonistę zamykając go na starcie w konkretnej, ciasnej szufladce, z drugiej jednak, zazdrość zżera, że norweska scena nie tylko zrodziła Garbarka, ale już wystartował z bloków drugi wybitny saksofonista światowej klasy. Choć muzyka Seima zanurzona jest głęboko w stylistyce europejskiej, skandynawskiej muzyki improwizowanej, jego głos od wielu już albumów jest bardzo oryginalny, interesujący i... piękny.

  • Four

    Żeby było zabawniej trzecia autorska płyta Macieja Obary nosi tytuł "Four" - cztery. Tym większy to jednak wyraz szacunku dla muzyków, którzy spotkali się w brooklińskim studio w styczniu tego roku. Poza tym nazywanie jej "three" mogłoby budzić zbyt oczywiste skojarzenia z "free" a to zdradzałoby zbyt wiele.

    A więc kim jest tytułowa "czwórka"?

  • Three

    Lądujesz w Nowym Jorku. Jedziesz do Woodstock, gdzie spotkasz się w studiu kontrabasistę Anthony'ego Braxtone'a - Johna Lindberga - i perkusistą Billa Frisella, Dave'a Douglasa czy Marka Feldmana - Harvey'a Sorgena. Za szybą wspomagał was będzie Ted Orr - realizator nagrań Ornette'a Colemana. Większość młodych muzyków nie ma chyba nawet takich snów czy marzeń. Dla alcisty Macieja Obary była to tylko część jego amerykańskiego planu. 

  • Sketches Of Poland

    „Sketches of Poland” bardzo ważna płyta. Jeszcze ważniejsza jest formacja, która ją firmuje, a która była w latach 80. i 90. jeszcze prawdziwą wylęgarnią talentów. Free Cooperation bo o niej mowa dała podstawy działania takich grup jak Young Power, Tie Break, Pick-Up, Grall czy Stand'Art. O muzykach wywodzących się z niej, a potem prowadzącym własne byty muzyczne mówiło się Nowa Fala polskiego jazzu. Miały one swój pomysł na muzykę, swoje kody wietrzenia wychowanych na mainstreamie uszu i co najważniejsze bardzo liczną publiczność, której to wietrzenie bardzo się podobało.

  • Melisa

    Nie do wiary, że trzeba było czekać tyle czasu, żeby weteran polskiej sceny jazzowej zadebiutował w roli lidera. Ale w końcu debiut stał się faktem i dla słuchaczy jest to dobra informacja. O tym jaką sympatią i szacunkiem cieszy się pan Dyakowski niech zaświadczy lista muzyków, którzy przystąpili z nim do nagrania płyty składająca się z artystów raczej młodszego pokolenia.

  • Niemen Improwizacje

    Była to właściwie tylko kwestia czasu, kiedy na rynku płytowym pojawi się album sygnowany nazwiskiem Artura Dutkiewicza poświęcony, zadedykowany czy po prostu zwyczajnie składający się z utworów Czesława Niemena. Kwestią czasu, bowiem kompozycje wielkiego Niemena już od bardzo dawna stawały się pretekstem do jazzowych improwizacji dla Artura, których zresztą mogliśmy doświadczać podczas koncertów artysty.

  • Vice Versa

    Dominik Bukowski – wibrafonista, muzyk młody i potrafiący swoją grą, ale nie tylko nią oczarować. Czym jeszcze potrafi oczarować? Kompozycjami. To pewne, choć na płycie „Vice Versa” nie tylko on chwycił za pióro, ale także jego muzyczni rozmówcy Joonatan Rautio oraz w jednym przypadku basista Piotr Lemańczyk. Zdumiewająca jest w jego przypadku także umiejętność zorganizowania zespołu, ale nie w rozumieniu menadżerskim, ale muzycznym. Mam na myśli umiejętność pozostawienia przestrzeni dla innych muzyków przy jednoczesnym zachowaniu wyrazistego formalnego szkicu.

  • Willie Nelson & Wynton Marsalis feat Norah Jones

    O tym, że wielki kustosz jazzowej tradycji Wynton Marsalis łagodnieje i staje się mniej dogmatyczny w swoich zapatrywaniach wiemy już od dość dawna. Według wielu już pierwsza płyta nagrana przez niego dla Blue Note kiedy to jako gość specjalny pojawił się Bobby McFerrin była tego dostatecznym dowodem. Kolejne nagrania także niosły ze sobą przykłady takiej zmiany stanowiska.

  • Three Stories

    Po raz piąty jeśli nie liczyć płyt nagrywanych dla mniejszych oficyn wydawniczych, młody amerykański pianista kirgizkiego pochodzenia Eldar Djangirov wkracza na płytowy rynek. Od lat sześciu jest związany na rożnych zasadach z koncernem Sony Music, co jest gwarantem, że jego muzyczne osiągnięcia będą miały szansę na szeroki impakt w świecie jazzu. Jego najnowszy krążek zatytułowany „Three Stories” to płyta, dzięki której po raz pierwszy możemy zakosztować Eldarowskie sztuki fortepianowej w czystej formie, bez akompaniamentu sekcji rytmicznej, bez specjalnych i okazjonalnych gości.

  • Faithful

    Wasilewski Trio to, po projektach Tomasza Stańko, chyba najbardziej rozpoznawalna na świecie polska grupa jazzowa. Cały czas nazywa się ich młodym zespołem, choć w tym roku Marcin Wasilewski, Sławomir Kurkiewicz i Michał Miśkiewicz obchodzić będą 18tkę - pełnoletniość wspólnego grania. Czy "Faithful" powtórzy sukces międzynarodowej popularności poprzedniego albumu - "January"? Muzycznie wszystko na to wskazuje. 

  • Smells Like Tape Spirit

    Wśród zawodzeń i pojękiwań o kondycji polskiego jazzu, marginalizowaniu go przez wydawców i mass media znalazł się nagle Wojtek Mazolewski, któremu po prostu się udało.

  • Chopin Shuffle

    Co ma sushi do Chopina? - mógłby spytać ktoś spoglądając na okładkę płyty „Chopin Shuffle” tria Levity. Nic, bo to wcale nie jest sushi, tylko żarówki, śrubki, wkręty, zatyczki, pineski i cała masa różnego ustrojstwa, poukładana w miseczki. A w środku jest podobnie...

  • Revisit

    Kryzys gospodarczy zmusił amerykanów do wyłączenia sieci radioteleskopów ATA. Jeśli ktoś z odległej galaktyki zadzwoniłby na Ziemię, właśnie ATA miała to połączenie odebrać. Na razie jednak odwieszono słuchawkę – w poszukiwaniu oszczędności przełączono aparaturę w stan hibernacji. Na szczęście po drugiej stronie kontynentu, w Chicago, w wydawnictwie Delmark, nie bano się zainwestować w pomysł europejski, polski. Tak powstała płyta duetu Mikrokolektyw pt. „Revisit”.

  • Officium Novum

    Przed laty, kiedy powstała płyta „Officium”, muzyczny świat nie był gotowy na taki rodzaj estetycznej fuzji. Ascetyczny, natchniony śpiew i średniowieczny repertuar łaciński zderzony został z ruchliwym, swobodnie komentującym zdarzenia wokalne jazzującym saksofonem. Wówczas był to eksperyment, który, jak się prędko okazało. pokochał świat nie tylko muzyki dawnej, ale i jazzowej (ponad 1 mln sprzedanych płyt).

  • Looking, Walking, Being

    Pierwsza artystka z Polski, na płycie której widnieje napis Blue Note i nie jest to związane z poznańskim klubem jazzowym tylko z szacowną oficyną wydawniczą, w której nagrywali prawie wszyscy jazzowi Święci. Tak piszą od 16 marca o Adze Zaryan gazety codzienne i poczytne tygodniki i kolorowa prasa. Tak to niewątpliwy sukces, wielka pomoc w dalszej drodze zwłaszcza ku scenom europejskim, może amerykańskim, a może i dalej. Słowem, ważny krok w i tak błyskotliwej karierze Agi Zaryan. Kolejną najchętniej podawaną informacją są osiągi rynkowe.

Strony