The Avant-garde

Wspólna płyta Johna Coltrane’a i Dona Cherry’ego, zagrana przez zespół towarzyszący Ornette’owi Colemanowi i zawierająca w sporej części poza „Cherry-co” i „Bemsha Swing”,  Colemanowskie kompozycje.

Dziś dla tych wszystkich, którzy nie mieli okazji posłuchać tej płyty brzmi to jak zapowiedź wielkich muzycznych przeżyć. I słusznie z reszta, bo przecież mamy tu można śmiało powiedzieć creme de creme ówczesnej jazzowej scenerii.  Ciekawe jednak co myśleli o tym w 1960r Ahmet i Nesuhi Ertegunowie kiedy zarejestrowany materiał trafił na ich biurka. Możliwe, że wcale nie byli tak bardzo zachwyceni, bo dlaczego zdecydowali czekać na wydanie płyty aż sześć lat.

Wydaje się jednak bardziej prawdopodobne, że woleli poczekać, aż pozycja rynkowa Coltrane’a jeszcze bardziej wzrośnie. A może wręcz przewidywali, że już za niedługo cały jazzowy świat będzie zapatrzony już w nie tylko w Coltrane’owskie „sheets of sound”, ale także rozmodlone frazy „Love Supreme". Możliwe jest również , że może i sam Coltrane nie był pewny czy płytę wydawać czy nie, a bracia Ertegunowie woleli poczekać, aby uniknąć trudnych z nim rozmów. Tym bardziej, że już niedługo Coltrane miał zmienić barwy klubowe.

Jakkolwiek by nie było płytą „The Avant-garde” możemy cieszyć się już od dawna. Doczekała się osobnych wydań kompaktowym i całej rzeszy zagorzałych zwolenników, ale jak miałoby być inaczej skoro dwie najbardziej intrygujące osobowości muzyczne lat 60. ten jeden jedyny raz zagrali razem i do tego pozostawili po tej kolaboracji tak wspaniały ślad?