Przeczytaj

Są takie koncerty – rzadko, ale jednak się zdarzają – o których trudno cokolwiek napisać, by nie skończyło się na tanim banale. Właściwie należałoby napisać, że po prostu się odbyły i na tym skończyć. Używanie takich słów jak „genialny”, „niesamowity” i innych określeń z tej rodziny straciło już siłę wyrazu. Słowo „geniusz” jest tak często używane na potrzeby niemal wszystkiego – każda płyta jest genialna, każda książka jest kultowa, każdy film przełomowy i najlepszy w karierze artysty – że przestało cokolwiek znaczyć.

Trzy, a dla wytrwałych nawet trzy i pół koncertu z udziałem gwiazd polskiej sceny muzyki improwizowanej oraz skandynawskiej super-grupy The Thing - oto jak niedzielny wieczór można było spędzić w warszawskim Pardon, To Tu - a co najlepsze, to dopiero półmetek muzycznego święta.

Od lat Satoko Furii – japońska pianistka kompozytorka, aranżerka i z pewnością jedna z najciekawszych postaci na improwizowanej scenie świata znana jest wielkiej skłonności do dużych składów. Bo też i stanąć na czele wielkiego aparatu wykonawczego to jest żywioł, któremu trudno się opierać. Stako Furii nie opierała się zbytnio i próby z dużymi składami zaczęła już dawno.

Obraz rodem z dobrej sztuki teatru absurdu. Dostojna Filharmonia Bałtycka, ultra elegancka, choć niezwykle barwna publiczność, oczekująca na mającą na nią spaść estetyczną mannę, pod wpływem dzikiego brzmienia, jednego z najwybitniejszych wokali Afryki, przemieniła się w tętniącą szaleństwem dżunglę. Angélique Kidjo sprawiła, że „Siesta” stała się fiestą.