Koncert duetu Agustí Fernández i Evan Parker zwieńczy tegoroczny Art Of Improvisation Creative Festival

Wiolonczelistka Małgorzata Bogusz wraz z zespołem Hybrida Conclusio oraz duet Agustí Fernández i Evan Parker w niedzielę 23. czerwca zamkną tegoroczną edycję festiwalu Art Of Improvisation.

Małgorzata Bogusz to niezwykle obiecująca wiolonczelistka, obecnie mieszkająca w Wiedniu. Grę na wiolonczeli rozpoczęła w wieku 7 lat w Ogólnokształcącej Szkole Muzycznej I i II st. im. H. Wieniawskiego w Łodzi, którą ukończyła w klasie prof. Arkadiusza Płaziuka. Od 2005 roku jest jedną ze współzałożycielek Kwartetu Smyczkowego „Avvivando”. Podczas lat szkolnych grała w Orkiestrze Łódzkie Smyczki. W 2010 r. ukończyła studia licencjackie w Akademii Muzycznej im. G. i K. Bacewiczów w Łodzi. Zawsze była aktywną wiolonczelistką, co zaowocowało wieloma koncertami zarówno w kraju, jak i za granicą. Swoje umiejętności doskonaliła podczas licznych kursów mistrzowskich. Jej działania twórcze zaczęły podążać również w kierunku wolnej improwizacji, co związane jest ze współpracą z łódzką sceną improwizowaną.

Hybrida Conclusio to zespół utworzony w 2009 roku przez Michał Rupniewskiego (skrzypce, klarnet, duduk) i Pawła Sokołowskiego (gitara elektryczna, saksofon, kieszonkowy klarnet). Wkrótce do grupy dołączyła Małgorzata Bogusz. Hybrida Conclusio jest spotkaniem osobowości  z odmiennych środowisk – muzyki uprawianej na sposób akademicki z jednej strony i nieuładzonego undergroundu z drugiej. Owocem tego nietypowego połączenia są zaskakujące napięcia, którym daleko do wtórnego banału.

Pianista Agustí Fernández nazywany jest spadkobiercą Cecila Taylora i Iannisa Xenakisa (u którego  studiował w latach siedemdziesiątych). Tworzy muzykę do baletów współczesnych i przedstawień teatralnych. Koncertował i nagrywał z wieloma najważniejszymi twórcami awangardowego jazzu i muzyki współczesnej takimi jak: Derek Bailey, John Butcher, Lawrence Casserley, Tom Cora, Mats Gustafsson, Barry Guy, John Edwards, Lawrence D. "Butch" Morris, Sainkho Namtchylak, Le Quan Ninh, Steve Noble, Tony Oxley, William Parker. Od 2002 roku stały członek Evan Parker ElectroAcoustic Ensemble (jednej z niewielu awangardowych grup nagrywających dla legendarnej wytwórni ECM) i Barry Guy New Orchestra.

Evan Parker może uchodzić za najwspanialszego saksofonistę od czasu Johna Coltrane’a. Parker to prawdziwy artysta, który dzięki znakomitej technice i improwizatorskiej inwencji, zmienia nasze pojęcie o grze na saksofonie. Parker jako saksofonista rozporządza imponującą techniką wykonawczą. Podczas gry solo posługuje się równocześnie oddechem okrężnym, multifonią i trikami artykulacyjno-zadęciowymi, co w wyniku daje złożone bloki dźwiękowe. Parkera interesuje jazz realizowany w ramach konwencjonalnego bigbandu (jak np. na początku lat 90. w Orchestra LTK Kenny’ego Wheelera), jak też w różnych innych obsadach rozgraniczających aranżowany jazz bigbandowy od totalnej improwizacji. Równie dobrze Parker radzi sobie z muzyką popową (ze Scottem Walkerem i Annette Peacock) oraz współpracując ze współczesnymi klasycznymi kompozytorami (jak np. Michael Nyman i Gavin Bryars). Parker to artysta, który wypracował przy tym swój własny, oryginalny styl.