Accumulated Thoughts

Kontrabasista Franciszek Pospieszalski wraca w innej formule i z innym składem. Od poprzedniego albumu nagranego w sekstecie minęły już dwa lata. Teraz jeden z najbardziej obiecujących artystów młodego pokolenia z dużą lekkością i finezją mierzy się z formułą klasycznego jazzowego tria. Powiedzieć, że wychodzi z tego obronną ręką to zdecydowanie za mało.

Na potrzeby “Accumulated Thoughts” zespół zarejestrował muzykę, która wychodzi od wspomnianej we wstępie formuły klasycznego tria, ale nie opiera się na gotowych schematach i kalkach artystycznych. Z drugiej strony nie brnie w awangardę i nie stara się dorównać ultra energetycznemu “1st Level” sekstetu Franciszka Pospieszalskiego. Trio wypracowuje autorskie brzmienie i w przekonujący i powściągliwy sposób żongluje natrojowością.

Tym razem, co być może niektórych zaskoczy, w centrum uwagi pozostaje pianista Franciszek Raczkowski. Lider zespołu zdaje się oddawać pole do popisu swojemu koledze. A ten skrzętnie z tego korzysta. W jego grze da się wyczuć klasyczną tożsamość, którą zderza z zacięciem do jazzowej improwizacji. W niektórych utworach sięga też po instrumenty klawiszowe i dzięki temu poszerza i tak już szeroki wachlarz brzmień i inspiracji.

“Accumulated Thoughts” jest jednak przede wszystkim wręcz podręcznikowym przykładem na to, jak powinna wyglądać współpraca zespołowa. Nowoczesne i luźne podejście do klasycznej formuły w połączeniu z kunsztem wykonawczym Franciszka Pospieszalskiego i jego tria sprawia, że do nowego albumu tego zespołu wraca się z dużą chęcią.  Często czerpie się z tego większą przyjemność niż ze słuchania muzyki zawartej na wydawnictwach, którym w mediach poświęca się więcej uwagi.