VV

Recenzja płyty tego zespołu pojawia się na Jazzarium.pl ze względu na kontekst funkcjonowania poszczególnych członków Lotto. Każdy z nich tworzy muzykę jazzową, eksperymentalną i improwizowaną - jest zatem istotny dla czytelników serwisu. Gitarzysta Łukasz Rychlicki, kontrabasista Mike Majkowski oraz perkusista Paweł Szpura jako trio przenoszą słuchacza jednak w zupełnie odległy świat. Zarówno od jazzu, jak i muzyki łatwej i wpadającej w ucho. A mimo to ten odległy świat jest niezwykle wciągający.

Wypowiedź artystów zawarta na albumie “VV” przede wszystkim przykuwa uwagę ze względu na swoją oryginalność i klarowną rytmiczność. Różni się jednak w sporym stopniu od tego, co mieliśmy okazję usłyszeć na zeszłorocznej płycie “Elite Felline”. Było to wydawnictwo szczególnie docenione przez dziennikarzy i krytyków. “VV” zderza swoich słuchaczy ze swoją wizją w nieco inny sposób: miarowa, czy raczej transowa rytmiczność jest nieco wygaszana za pomocą ponurych mgieł pogłosów czy innych dźwiękowych zniekształceń. Po raz kolejny imponuje wszechstronność perkusisty Pawła Szpury, który potrafi w swojej grze na instrumencie nawiązywać do różnych nurtów muzycznych, także tych jazzowych. Tym razem wykazuje wręcz nadludzki spokój w ultra powolnym budowaniu napięcia i nastroju. Kontrabas jest ponury w swoim smolistym brzmieniu, a gitara brzmi momentami ostro, ale też i trochę w duchu folkowego american primitivism.

Jak zatem odbierać “VV”? W moim przeczuciu ten album to przede wszystkim potwierdzenie wysokiej klasy Lotto i ugruntowanie ich pozycji po znakomitym “Elite Felline”. Nie jest to może aż tak udane wydawnictwo, jak poprzednik, ale to i tak wciąż półka wyższa w dziedzinie muzyki instrumentalnej.