Przeczytaj

Tim Daisy, Ray Dickaty i Ksawery Wójciński spotkali się we wtorek na scenie krakowskiej Alchemii.

Lubię takie koncerty jak wczorajszy duetu Paweł Szpura (perkusja instrumenty perkusyjne) i Paweł Postaremczak (saksofon tenorowy). Raczej nie wnoszą kompletnie nic do bogatej historii muzycznej myśli improwizatorskiej i nie otwierają drzwi do nowych przestrzeni muzycznych, ale też mają w sobie coś, co chyba najlepiej opisał kiedyś Wadada Leo Smith mówiąc mniej więcej tak - muzyka improwizowana, muzyka kreatywna to pradawny, pierwotny rodzaj muzyki, który pomimo upływu czasu kompletnie nie wymaga aktualizacji.

Z okazji osiemnastki krakowskiego Harrisa zagrał w nim przedwczoraj utwory Zbigniewa Seiferta Mateusz Smoczyński. Towarzyszył mu legendarny, jak powiedział o nim Paweł Kaczmarczyk, Vitold Rek, wspomniany pianista oraz Krzysztof Dziedzic. Koncert wpisał się nie tylko w naszą pamięć, jako świetny, ale także w trzecią edycję „Directions in Music Nights”, z której przed nami jeszcze jedno spotkanie.

Zespół, o którym bez wahania i z czystym sumieniem można powiedzieć: unikalny. Grają od blisko 25 lat. Według kalendarza występów The Necks pojawili się pierwszy raz w Polsce w 2008 roku na festiwalu Musica Genera, a drugi pięć miesięcy później na Unsound. Gościł u nas jeszcze cztery razy, ostatni wczoraj, w Teatrze Powszechnym w Warszawie, dzięki wysiłkowi Powiększenia i Planu B. Czy to nam wystarczy? Nie.