Multiverse i Venusik - nowe albumy w serii Multikulti Project i Trybuny Muzyki Spontanicznej

Iberyjska seria wydawnicza Multikulti Project i Trybuny Muzyki Spontanicznej wieńczy drugi rok swojej aktywności edytorskiej dwoma premierami płytowymi.

Jedenasta płyta serii zatytułowana jest „Venusik”, a sygnują ją niezwykle znaczący dla europejskiej sceny muzyki improwizowanej muzycy - Axel Dörner (trąbka, elektronika), Agustí Fernández (fortepian) i Ramon Prats (perkusja, instrumenty perkusyjne). Trio zaprasza nas na intrygującą podróż do świata muzyki eksplorującej niezbadane jeszcze pokłady dźwięków, jakie dostarczyć mogą instrumenty akustyczne, delikatnie wspierane elektroniką. Muzyka ta w wyobraźni hiszpańskiego dziennikarza Carlosa Péreza Cruza (elclubdejazz.com) stworzyła takie oto skojarzenia:

„Jest to (....) muzyka przyczajonej bestii, ukrytej w lasach deszczowych Amazonii i dźwięczących w nim odgłosów i perkusyjnych biczy, które wiją gałęzie drzew; jest to echo ceremonii rozbrzmiewającej plemiennymi bębnami, które są zarówno niepokojące, jak i pociągające; to głęboki pogłos ogromnego fortepianu, który przesuwa podłoże; to dalekie wołanie wolności; dzień i noc, pocieszenie i niepokój, to jesienna dojrzałość, która odradza się z nowymi sokami improwizowanej wiosny”.

Premiera płyty „Venusik” zbiega się w czasie z przyznaniem Axelowi Dörnerowi prestiżowej, niemieckiej nagrody „Jazzpreis Berlin 2019”. W uzasadnieniu czytamy m.in. iż „Dörner stworzył zupełnie nowe przestrzenie dźwiękowe, poprzez celowe odejście od tradycyjnych sposobów grania. Zajmuje szczególne miejsce na międzynarodowej scenie jazzowej i jest ważnym punktem odniesienia dla muzyków spoza Niemiec”. Nagrodę przyznaje RBB Kulturradio wraz z Senackim Departamentem Kultury i Europy. Serdecznie gratulujemy!

Drugą listopadową premierą serii jest płyta „Multiverse”, którą debiutuje w wydawnictwie portugalski kontrabasista, kompozytor i improwizator Gonçalo Almeida. Trio uzupełniają – doskonale już znany z serii, brazylijski saksofonista Yedo Gibson oraz także inny debiutant – portugalski perkusista Vasco Furtado.

Guy Peters, belgijski dziennikarz znany z wielu publikacji dotyczących muzyki improwizowanej, tak pisze o tym nagraniu:

„Piszę te słowa w dniu urodzin Johna Coltrane’a. Dziś miałby 92 lata, gdyby nie opuścił nas po krótkiej i nieudanej walce z nowotworem w 1967 roku. Coltrane był moja bramą do świata jazzu ćwierć wieku temu. Odkrywanie jazzu z postacią tej rangi było oczywiście bezcenne, ale miało też jeden niepożądany efekt uboczny: w porównaniu z Coltrane’m, znaczna część jazzu wydawała się płaska, pozbawiona osobowości, a przede wszystkim - intensywności. (…) Intensywność to coś, co Almeida, Gibson and Furtado dostarczają w dużych dawkach, nie tylko poprzez postawienie nogi na pedale i tworzenie wybuchowego koktajlu, lecz poprzez połączenie sił i podanie kontekstów, których oczekują koledzy (…). Intensywność często wiąże się z ekstremalną głośnością lub długością. Ten album zdecydowanie oferuje chwile czystej błogości, niemal deliryczne wybuchy, kiedy wszystko grozi eksplozją. Ale oferuje też coś więcej. Otwierający utwór "Chant" tworzy jednolity, inspirowany wschodem trans, który buduje i utrzymuje nas w napięciu niemal nie do zniesienia. "Quick Angles" i "Slow Tachyon" płyną swobodniej, ale wyróżniają się ogromną dynamiką i nerwową interakcją, podczas gdy "Verdade ou Consequência" nagle zaczyna gwałtownie kołysać się wśród rozgrzanych do czerwoności strumieni oszalałych saksofonów i natarczywych basowych motywów.”

Obie płyty mają swoją światową premierę w najbliższy piątek, w trakcie „Drummng Now! 2. Spontaneous Music Festival – Live in Dragon 2018”, który rozpoczyna się w Poznaniu dzień wcześniej. Jednym z gości imprezy będzie Yedo Gibson.