Perkusja, gitara, saksofon. Zapewne nie tylko mnie podczas szukania w pamięci składów złożonych tylko i wyłącznie z muzyków posługujących się tym instrumentarium jako pierwsze staje przed oczami trio Paula Motiana. Zyskawszy uznanie jako współpracownik Billa Evansa, powołując w latach 80. do życia swój bodaj najważniejszy zespół Motian zdecydował się wyjść poza formułę fortepianowego tria, w której grając z legendarnym pianistą długi czas funkcjonował.
Jeszcze jedna grupa wydająca swoją muzykę pod szyldem znakomitej wytwórni ECM – Fly była gościem tegorocznej, jedenastej edycji Jazzowej Jesieni w Bielsku Białej.
W jakiś zadziwiający sposób, niezależnie od tego z jakim coverem się mierzy, to utwór ten staje się integralną częścią mehldauowskiej estetyki i stylu gry. To nie często spotykany dar. - pisał w recenzji ostatniej płyty Brad Mehldau Trio Maciej Karłowski.
W ostatnim czasie Brad Mehldau bardzo zintensyfikował swój wydawniczy kalendarz. Jeszcze nie dawno pisaliśmy o płycie „Ode” – pierwszej w całości wypełnionej własnymi kompozycjami i nagranej przez jego aktualne trio, tak teraz, zaledwie pół roku później, na sklepowe półki trafia kolejny album „Where Do You Start”. Ten z kolei poza jednym utworem zatytułowanym „Jam” w całości zawiera materiał złożony z coverów. Co ciekawe jednak, i muzyka na „Ode” i na „Where Do You Start” powstała podczas tej samej sesji nagraniowej.
Choć jeszcze niedawno cieszyliśmy się na pierwszą od 6 lat studyjną płytą tria Brada Mehldaua - "Ode" - we wtorek na sklepowe półki trafił post scriptum do tego albumu - "Where Do You Start". Krążek zawiera interpretacje 10 kompozycji pożyczonych od innych autorów oraz jeden nowy utwór leadera. Wsród "coverowanych" przez Brada Mehldaua, Larry'ego Granadiera i Jeffa Ballarda artystów znaleźli się zarówno jazzowi giganci jak Sonny Rollins ("Airegin") czy Clifford Brown ("Brownie Speaks") ale także twórcy kojarzeni bardziej z muzyką popularną m.in. Nick Drake ("Time Has Told Me"), Sufjan Stevens ("Holland"), Elvis Costello ("Baby Plays Around") czy Alice in Chains ("Got Me Wrong").
Coraz trudniej powiedzieć co kryje się pod słowem “jazz”. Kto jest jeszcze jazzmanem, kto awangardzistą, twórcą muzyki współczesnej a kto wykonawcą pop? Zasięg tego słowa coraz bardziej zawęża się do twórców stojących na straży tradycji. To, że można grać nową, żywą i twórczą muzykę, do której najlepiej pasuje właśnie to miano udowadnia, po raz kolejny, Brad Mehldau. Do naszych rąk trafiła niedawno nowa płyta jego trio pt. “Ode”.
Dziękujemy, że przyszlliście nas posłuchać. Zagraliśmy kilka moich kompozycji i kilka kompozycji innych ludzi i to w zasadzie tyle. - powiedział ze sceny, pod koniec koncertu Brad Mehldau. Tylko tyle. A na scenie chwile wcześniej wydarzyło się właściwie wszystko.
