Relacje

Dość rzadko na warszawskiej scenie muzyki improwizowanej pojawiają się wieczory kiedy trzeba dokonać wyboru pomiędzy występami mającymi miejsce w tym samym czasie. I choć renoma nazwisk mających się pojawić w środę w Pardon To Tu przyciągała niczym silny magnes, postanowiłem ostatecznie skorzystać z opcji nieoczywistej i zobaczyć na scenie zespół będący dopiero na początku swej muzycznej drogi.

1.

Leśna droga, szczebiot ptaków, obłędna zieleń. Idę. Nie jest ciepło, ale świeci słońce.  W oddali widzę kanarkowe spodnie. Odległość jest zbyt wielka, żeby rozpoznać, ale wiem: Marialy Pacheco przechadza się z chłopakami z trio w stronę strzeszyńskiego pomostu.  Wzruszające spotkanie. Nie widziałyśmy się nigdy wcześniej: kiedy na początku maja przeprowadzam z nią wywiad, siedzę na swojej sofie we Wrzeszczu, a Marialy przygotowuje się do charytatywnego koncertu na rzecz ofiar huraganu w Japonii.

2.

Gdyby Mikołaj nie był muzykiem, to prawdopodobnie zostałby podróżnikiem. Nie wiem. Zgaduję. Ilość światów, muzycznych podróży, w które nas zabrał i wciąż zabiera jest doprawdy imponująca. W zasadzie nie wybrzmiały jeszcze dźwięki Ircha Quartet, Trzaskagra Różę, czy przeróżnych już składów z muzykami amerykańskimi, a on prezentuje nam coś innego.

Nie w Alchemii bo ta tego dnia stała się klubem Krakowskiego Festiwalu Filmowego, nie w najpełniejszym wymiarze, bo nie dotarła na czas z lotniska w Balicach tajemnicza walizka perkusisty pełna najróżniejszych nietypowych instrumentów, ale jednak trio Maya Homburger / Barry Guy / Lucas Niggli zagrali piękny koncert.

Kraków stoi – powiedział taksówkarz -kiedy wsiadałem do spóźnionej kilkanaście minut taksówki. – Nie wiem czy nie powinien pan rozważyć spaceru, chyba, że to daleko. Nie, niedaleko. Poproszę do Alchemii zaraz zacznie padać i nie mam siły iść z walizką w deszczu. -Zatem jedziemy! Na Estery 5! Już na miejscu dowiedziałem się, że pośpiech nie był wcale wskazany. Matthew Shipp dopiero co przyjechał. Po 24 godzinach podróży z USA, miał tylko dwa życzenia wziąć prysznic i coś zjeść.

Mocnym akcentem zakończył się Festiwal Starzy i Młodzi czyli Jazz w Krakowie. Podczas majowej części jazzowego święta na festiwalowych scenach intrygujące koncerty dały dwa polskie składy – El Greco oraz Imaginary Quartet Adama Bałdycha, a wisienką na torcie był świetny doprawdy koncert Gregory Portera w Kijów Centrum.  

Po pierwszych dwóch dniach - kameralistyczno-medytacyjnej inauguracji w Synagodze im. Nożyków, roztańczonym piątku w klubie Palladium z Watcha Clan i grupą Samech i wreszcie alternatywnej sobocie z projektami specjalnymi Michała Górczyńskiego i Karoliny Cichej przyszła pora na wielki finał, czyli dwa kolejne przedsięwzięcia powstałe na zamówienie festiwalu Nowa Muzyka Żydowska - „Babcia’s Memory” tria Riverloam pod wodzą Mikołaja Trzaski oraz „The Great Jewish Songbook” w wykonaniu Horny Trees Big Band pod kierunkiem Pawła Szamburskiego. Dodatkową atrakcją była przestrzeń w jakiej odbyć miały się te dwa koncerty - choć Muzeum Historii Żydów Polskich od pierwszej edycji jest partnerem festiwalu dopiero w tym roku mogło zaprosić muzyków i słuchaczy do własnego gmachu: Audytorium w dopiero co otwartym budynku przy Anielewicza rzeczywiście zapiera w piersiach dech. Ale przecież najważniejsza miała być tego dnia muzyka!