Relacje

Po porywającym a przy tym budzącym uzasadnione kontrowersje koncercie Roberta Glaspera gdański festiwal Jazz Jantar rozpoczął w piątek 10-dniowy maraton koncertowy. Tematem przewodnim tegorocznej edycji jest saksofon - i trudno o dwa bardziej przeciwstawne koncerty, pokazujące jak różnie może być ten instrument zaangażowany w świat dźwięków, który nazywamy wciąż jazzem. W klubie Żak mogliśmy wysłuchać solowego koncertu Colina Stetsona oraz kwartetu Rudresha Mahanthappy Gamak.

Mniejszych lub większych imprez jazzowych różnej maści trochę się w Trójmieście odbywa – niemniej to Jazz Jantar niezmienie jest tym wydarzeniem, na które się czeka. Przyczyna, dla której na jesienne maratony do klubu Żak chodzi się z taką ochotą jest prosta: tak szerokiego ujęcia i świeżego spojrzenia na temat nie oferuje żaden inny festiwal na Pomorzu, a być może nawet w całej Polsce. Obie te jego chechy jak na dłoni widać i słychać było już podczas koncertu otwarcia, gdy w Sali Suwnicowej grał zespół Robert Glasper Experiment.

28 października 2014 będzie zapamiętany w stolicy jako dzień otwarcia potężnej wystawy w Muzeum Żydów Polskich Polin – próby opowiedzenia dziejów narodu żydowskiego w Polsce. Obok tego doniosłego wydarzenia, na Placu Grzybowskim, w centrum Warszawy, a przed wojną w żydowskiej dzielnicy, odbyło spotkanie również będące przyjrzeniem się naszej, polskiej kulturze oraz zajrzeniem we własne istnienie.

Jazz i warszawska Filharmonia Narodowa – to połączenie, które ma piękną historię. Pierwsze festiwale Jazz Jamboree, rejestracja albumu Krzysztofa Komedy „Astigmatic”, wydany na płycie koncert grupy Constellation Michała Urbaniaka z 1973 roku – to tylko niektóre fakty, które nadają tej sali wyjątkowego znaczenia dla polskiego jazzu. Dlatego informację, iż trio Marcina Wasilewskiego razem z saksofonistą Joakimem Milderem wystąpi właśnie tam z programem ze swojej nowej płyty „Spark Of Life”, przyjąłem z entuzjazmem i nadzieją na szczególne emocje.

To było muzyczne święto, pokojowa manifestacja tego czym może być muzyka improwizowana: jednością w wielości, gotowością na niespodziewane, świętem twórczości, otwartości a także zwykłej, ludzkiej radości. Na finał Festiwalu Ad Libitum hiszpański pianista Agusti Fernandez stworzył być może najbardziej demokratyczny kolektyw w historii polskiej improwizacji.

Przyczajony pośród blokowiska gdańskiej Zaspy klub Plama niespecjalnie upomina się o doczesne miejsce na koncertowej mapie Trójmiasta, ani nawet o miejsce w historii – a przecież ma do tego wszelkie prawo. Tu odbywały się swego czasu spotkania i koncerty związane z ruchem yassowym, tutaj też wciąż przestrzeń swą znajduje wiele ciekawych inicjatyw.

Po cokolwiek nieprzewidywalnej inauguracji festiwalu muzyki improwizowanej Ad Libitum dzień drugi wydawał się artystycznym pewnikiem. Oto na scenie Laboratorium swoją najnowszą muzykę pokazać miało trio Aurora - Agusti Fernandez / Barry Guy / Ramon Lopez a przed nimi trio Pole spotkać miał się z portugalskim wirtuozem skrzypiec Carlosem Zingaro.