Przeczytaj

Barry Guy to jest dobry znajomy Krakowskiej Jesieni Jazzowej. Festiwalowa publiczność miała okazję obserwować jego pracę jako wybitnego instrumentalistę i improwizatora. Jako specjalistę od muzyki dawnej w swoich duetach z Mayą Homburger. Jako konferansjera i reżysera muzycznych wieczorów w Alchemii. Ale finał każdej rezydencji to możliwość spotkania z całym bandem - trzeci raz z Blue Shroud Band, wcześniej dwukrotnie z Barry Guy New Orchestra, rok temu z London Jazz Composers Orchestra.

Blue Shroud Band po raz trzeci przybywa do Krakowa na kilkudniową rezydencję. Prowadzona przez Barry’ego Guya orkiestra powstała w 2014 roku żeby wykonać kompozytorskie opus magnum kontrabasisty (czyli “Blue Shroud”), ale żywotność tego projektu przekracza ramy tego jednego dzieła. 14 muzyków z 10 różnych krajów zebrało się ponownie żeby wspólnie pracować w krakowskiej Alchemii nad nowym utworem lidera, inspirowanym twórczością Samuela Becketta “All this this here”. Te kilka dni pracy to też, zgodnie z festiwalową tradycją, okazja do wieczornych spotkań improwizowanych.

Jazztopad  należy do moich drobnych corocznych rytuałów. Udało mi się dotrzeć do Wrocławia na dwa wieczory w Narodowym Forum Muzyki (rok temu z oczywistych przyczyn było to niemożliwe) i traktuję to jako światełko w tunelu – że może koniec pandemicznego szaleństwa jest już gdzieś na horyzoncie.

Bohaterem przedostatniego dnia festiwalu był James Brandon Lewis, saksofonista należący zdecydowanie do grona najbardziej obiecujących postaci obecnej sceny jazzowej. W jego muzyce słychać dogłębną znajomość jazzowej historii, a także gospel, soulu, hip-hopu.