Warsaw Summer Jazz Days - dzień 3

7 licpa, w klubie Stodoła, w ramach Warsaw Summer Jazz Days 2018, wystapią Brad Mehldau Trio oraz Cameron Graves Trio. Tego wieczoru usłyszymy także laureatów Jazzowego Debiutu Fonograficznego IMIT: Raczkowski/Kostka Duo i Łukasz Kokoszko Quartet.

Jeden z najlepszych i najwybitniejszych pianistów pokolenia, Brad Melhdau, nagrywa i występuje od wczesnych lat 90-tych. Format, w którym jest jak do tej pory najbardziej konsekwentny, to trio. Począwszy od 1996 roku, jego zespół wydał serię pięciu albumów w wytwórnii Warner Bros. zatytułowaną „The Art of Trio”. W tym samym okresie Melhdau wydał także solowy album zatytułowany „Elegiac Cycle” oraz „Places”, płytę na której możemy go ponownie solo jak i w sprawdzonym trio. To albumy, które śmiało można nazwać koncepcyjnymi, bowiem składają się wyłącznie z oryginalnego materiału z tematami przewodnimi, które unoszą się nad kompozycjami.Pozostałe nagrania Melhdau’a to „ Largo” – efekt wspólnego wysiłku z innowacyjnym muzykiem i producentem Jonem Brionem, i „Anything Goes” – trio z basistą Larry Grenadierem i perkusistą Jorge Rossym.
Kolejny album Brada, to „ Brad Melhdau Live in Tokyo”, wydany w 2004 roku dla wytwórnii Nonesuch, z którą związany jest zresztą do dzisiaj. Album tria „ The Day is Done” z roku 2005 prezentuje zespół w zmienionym składzie – Rossy’ego na perkusji zastępuje Jeff Ballard, muzyk wcześniej grający m.in z Chickiem Coreą. Trzy lata później zespół wydaje, entuzjastycznie przyjęty przez krytykę, podwójny album nagrany na żywo, a zatytułowany po prostu „ Brad Melhdau Trio Live”.
W roku 2010 Melhdau wraca do idei albumu koncepcyjnego na podwójnej płycie „ Highway Rider”.To kolejny projekt zrealizowany przy współpracy z renomowanym producentem Jonem Brionem, ale tym razem zespołowi Melhdau’a towarzyszą perkusista Matt Chamberlain, saksofonista Joshua Redman i orkiestra kameralna pod dyrekcją Dana Colemana.
Kolejne perełki, które wychodzą pod jego nazwiskiem to koncertowy „Live in Marciac” , „Where Do I Start” i nominowany do nagrody Grammy „Ode”.
W międzyczasie Melhdau występuje jako sideman na płytach takich legend jazzu jak Wayne Shorter, Charles Lloyd, Charlie Haden,Michael Brecker i John Scofield. Jako jeden z pełnoprawnych liderów nagrywa z takimi osobistościami jak Lee Konitz, Paul Motian i Joshua Redman.
Jego styl gry na fortepianie często porównywany jest do Billa Evansa. Tą opinię podtrzymuje zresztą sam Melhdau, choć istnieją znaczne różnice w koncepcji muzycznej tych dwóch pianistów.Repertuar Melhdaua to nie tylko standarty jazzowe i własne, oryginalne kompozycje, ale także piosenki alternatywnego zespołu Radiohead, klasyki The Beatles czy folkowe songi Nicka Drake’a. Właśnie z powodu udanego przeniesienia popowych piosenek na jazzowy idiom Melhdau bywa często chwalony. Elegijny charakter jego muzyki i jakże charakterystyczna umiejętność kontrapunktycznej improwizacji z niezależnymi głosami czynią z niego jednego z najważniejszych pianistów jazzowych ostatnich dekad. Poparciem tych opinii jest jego ostatni album „After Bach”, na którym Melhdau interpretuje klasyki wielkiego mistrza kontrapunktu z cyklu „Das Wolhltemperierte Klavier”.Po każdym utworze Bacha następuje kompozycja napisana przez Brada Mehldaua inspirowana dziełem geniusza baroku.

„ Cameron Graves to muzyczny geniusz. Jego innowacyjne podejście do fortepianu jest kompletnie unikalne.Nowy album Camerona – Planetary Prince – jest niesamowitą i najbardziej niewiarygodną kombinacją modalnego jazzu, romantycznej ery klasycznej europejskiej muzyki i matematycznego death metalu.
Styl tak wyluzowany , że zasługuje na swój własny gatunek.
Muzyka Camerona inspiruje mnie od trzynastego roku życia i robi to do dnia dzisiejszego.”
To słowa Kamasiego Washingtona o Cameronie Gravesie , które trafnie opisują muzykę tego fenomenalnego pianisty. Muzykę odświeżającą i pełną wigoru.
Cameron Graves jest jedną z centralnych postaci jazzowej sceny Los Angeles od wczesnych lat nowego milenium. To w Locke High School w Los Angeles Graves spotkał saksofonistę Kamasiego Washingtona, puzonistę Ryana Portera, perkusistę Ronalda Brunera Jr i basistę Stephena „Thundercata” Brunera. Ci czterej nastoletni muzycy prowadzeni przez Billy Higginsa nagrało album Young Jazz Giants w 2004 roku.
Kilka lat póżniej Cameron zakłada kolektyw pod nazwą West Coast Get Down , który uformował trzon zespołu Washingtona odpowiedzialnego za nagranie jego przełomowego albumu The Epic z roku 2015.
W lutym 2017 roku Graves nagrał swój pierwszy album zatytułowany Planetary Prince, który automatycznie stał się jego pseudonimem. Tytuł pochodzi z ważnego dla Camerona filozoficzno-duchowego dzieła pod tytułem The Urantia Book, wydanego w ChIcago w pierwszej połowie XX wieku.
Na tym w pełni autorskim debiucie Gravesowi partnerują młodzi giganci jazzu czyli Kamasi Washington na tenorze, Ryan Porter na puzonie, Philiph Dizack na trąbce, Hadrien Feraud i Stephen „Thundercat” Bruner na gitarach basowych i Ronald Jr Bruner na perkusji .

Raczkowski/Kostka Duo
Minimalistyczna faktura duetu jest dla nich przestrzenią intymnego dialogu. Ich muzyczne poszukiwania nie ograniczają się do współczesnego akustycznego jazzu, chłoną one także elementy muzyki nowej czy manier zaczerpniętych z folkloru. Rdzeń tego spotkania to absolutne otwarcie na tu i teraz improwizacji, nawiązujące niejako do Cage'owskiego idiomu przypadkowości w muzyce.

Franciszek Raczkowski
Pianista wrażliwy na każdy detal. Impresjonista. Improwizator, w niezwykły sposób wplatający w swój język improwizacji idiom klasycznej pianistyki, z którego wywodzi się jego tożsamość. Jego grę można usłyszeć na kilku różnorodnych stylistycznie albumach (m. in.'Time' Przemka Kleczkowskiego i 'Hala' zespołu Królestwo Beskidu), oraz w muzyce zespołów Vibe Quartet, Follow Dices, z którymi zdobył wiele nagród (Krokus Jazz Festival, Hanza Jazz Festival, Sibiu Jazz). Jest również laureatem VIII Międzynarodowego Konkursu Improwizacji Jazzowej w Katowicach. Jego debiutancki album (Franciszek Raczkowski Trio - Apprentice, wydawnictwo ForTune), zyskał wiele przychylnych opinii w środowisku muzycznym - Jan Ptaszyn Wróblewski stwierdził, że to muzyka z wielkimi nadziejami na przyszłość. Ta sama muzyka znalazła się, obok nagrań Sławka Jaskułke, Leszka Możdżera i Michała Tokaja, w japońskim wydaniu zestawiającym dokonania polskich pianistów (Polish Pianism, wydawnictwo CorePort, 2017).

Mikołaj Kostka

Esteta skrzypcowego brzmienia. Poszukiwacz, eksperymentator, wrażliwiec. Balansujący między wirtuozerskim, zadziornym pazurem, a minimalistyczno-ascetyczną przestrzenią, bliską ciszy.

Obecnie student Akademii Muzycznej w Katowicach, działający czynnie w Raczkowski/Kostka Duo oraz lider formacji Follow Dices, laureata Hanza Jazz Festiwal, oraz wyróżnioniego na Blue Note Poznań Competition.

Zespół powstał na początku 2016 roku z inicjatywy gitarzysty Łukasza Kokoszko. Zespół współtworzą również pianista Grzegorz Ziółek, kontrabasista Maciej Kitajewski i perkusista Grzegorz Pałka. To wybitni młodzi muzycy, którzy są absolwentami instytutów jazzu akademii muzycznych w Krakowie i Katowicach.
Zespół prezentuje autorskie kompozycje gitarzysty. Są one także efektem wspólnej pracy i poszukiwań. Zespół miał okazję wielokrotnie prezentować swoją muzykę w wielu klubach jazzowych oraz na wielu festiwalach jazzowych w Polsce.
Muzycy Łukasz Kokoszko Quartet wielokrotnie doceniani byli podczas wielu festiwali i konkursów, wśród których wymienić należy Festiwal „Jazz nad Odrą” (III nagroda dla zespołu w 2017 roku), VII RCK PRO JAZZ Festiwal w Kołobrzegu, Jazz Juniors w Krakowie, Krokus Jazz Festival w Jeleniej Górze, Tarnów Jazz Contest, Zilina International Jazz Contest i wielu innych.

CO? – Warsaw Summer Jazz Days 2018 - dzień 3
KTO? – Brad Mehldau Trio: Brad Mehldau, Larry Grenadier, Jeff Ballard / Raczkowski/Kostka Duo: Franciszek Raczkowski, Mikołaj Kostka / Łukasz Kokoszko Quartet: Łukasz Kokoszko, Grzegorz Ziółek, Maciej Kitajewski, Grzegorz Pałka / Cameron Graves Trio: Cameron Graves, Mike Mitchell, Max Gerl
GDZIE? – Klub Stodoła, Warszawa
KIEDY? – 07/07/2018, 19:00