Wywiady

Z okazji ukazania się potrójnego albumu Joëlle Léandre pt. „Strings Garden” porozmawialiśmy z jednym z muzyków, którzy towarzyszą kontrabasistce na tej płycie. Chodzi o Théo Ceccaldiego – bardzo aktywnego skrzypka na europejskiej scenie jazzowej, który prowadzi kilka grup i uczestniczy w innych prestiżowych przedsięwzięciach. W 2017. został wyróżniony nagrodą „La Victoire du Jazz” jako Odkrycie Roku. Oto co Ceccaldi opowiedział nam nie tylko o pracy z Léandre, ale także ogólnie o swoich artystycznych doświadczeniach.

Płyta portugalskiego tria free jazzowego Rajada ukazała się na początku bieżącego roku za sprawą serii wydawniczej Multikulti Project i Trybuny Muzyki Spontanicznej. W trakcie swojego niedługiego życia doczekała się już m.in. cztero i pół gwiazdkowej recenzji na prestiżowych łamach Freejazz Blog.

1. Do you consider yourself a feminist? What is your definition of it?

Yes, I am a Feminist. I consider a Feminist to be anyone who thinks women deserve equal rights and equal treatment.

2. You are in charge of Women in Jazz Organization. What so far is its biggest success?

La musique improvisée et spontanée, dans sa liberté, accepte un nombre infini de configurations artistiques et de dramaturgies d'actes musicaux. L'une de preuves d'un tel état de choses est fournie par le nouveau album live dans le catalogue de Fundacja Słuchaj [„La Fondation Écoute”] qui s'appelle „Strings Garden”. Sur chacun des trois disques qui en font partie, la contrebassiste française Joëlle Léandre est accompagnée d'un musicien avec qui elle entre dans un dialogue improvisé.

Few days ago, you celebrated your 40th birthday. For many, 40th birthday means another stage in a lifetime, a crucial moment. How do you feel about it?

Great, it’s just a number and I am happy to have such a privileged live, being surrounded by inspiring and amazing friends, colleagues and family and because I’m doing what I love to do most; making music.

Tell me, how your cooperation with Greg Osby began? Do you treat him more as a mentor or as a friend?

Muzyczny freak, utalentowany saksofonista, aranżer i wizjoner, którego muzyczna i życiowa fantazja nie znają granic. Irek Wojtczak od lat przekłada muzykę ludową na swój język improwizacji. I właśnie ten temat przy okazji najnowszego wydania Irka Wojtczaka – „Play it Again” będzie osią mojej rozmowy z tym arcyciekawym człowiekiem.

Chciałabym dziś porozmawiać o Twoim najnowszym albumie. „Play it Again”...

The album „City of Gardens” is a recording of the concert that you played with the trio RGG and the trombone player Samuel Blaser last year. How do you remember that event, how did you feel playing in that quintet?

I remember the concert being very relaxed and comfortable, considering the setting of a big concert hall. Plus it's usually challenging playing with someone for the first time, which was the case for me with Samuel Blaser. But it felt very natural and inspiring.