IMPROWIZJE: MARCO ENEIDI / RAFAŁ MAZUR

IMPROWIZJE: MARCO ENEIDI / RAFAŁ MAZUR

Improwizje to cykl koncertów muzyki swobodnie improwizowanej. Wydarzenia całkowicie niepowtarzalne i jednorazowe. Muzyka powstająca w momencie jej prezentacji. Spotkania improwizatorów, muzyka bez ograniczeń i ram stylistycznych, niczym nie krępowana siła spontanicznej kreacji kolektywnej. „Improwizje” to swoboda i mistrzostwo w tworzeniu muzyki zespołowej w czasie rzeczywistym, inspirowanej ludźmi i konkretnym miejscem. Proces kreacji w najczystszej formie, niepowtarzalny i ulotny, natychmiast przemijający.

Marco Eneidi saksofonista altowy, klarnecista. Jego droga do obecnego stylu prowadziła przez zespoły grające bluesa, muzykę taneczną, dixielandową, swingową i standardy jazzowe w tradycyjnym stylu. W roku 1981 przeniósł się do Nowego Jorku, gdzie wkrótce spotkał Jemeela Moondoca i jego współpracowników - Williama Parkera, Dennisa Charlesa (z tymi dwoma w późniejszym okresie często występował jako Marco Eneidi Trio) i Roya Campbella. Wkrótce też zaczął grać z wieloma muzykami ówczesnej awangardy. Oprócz wspomnianych, także z Donem Cherrym, Jimem Pepperem, Billem Dixonem, Cecilem Taylorem, Deweyem Redmanem i Wilburem Morrisem. W roku 1987 założył własną wytwórnię Botticelli Records, która wydała również jego pierwszą płytę - "Vermont Spring", a w późniejszym czasie także nagrania z udziałem wielu ważnych muzyków awangardy jazzowej, jak William Parker, Wadada Leo Smith, Glenn Spearmann, Jackson Krall.

W roku 1995 powrócił do Kalifornii, gdzie wraz z Glennem Spearmanem powołali do życia the Creative Music Orchestra, pierwszy z orkiestrowych zespołów Eneidiego. Upodobanie do dużych składów to również American Jungle Orchestra - bigband o zmiennym składzie, dla którego powstały utwory dla kilkunastu i kilkudziesięciu nawet muzyków, a także udział w orkiestrze Williama Parkera - The Little Huey Creative Music Orchestra.W swojej dotychczasowej karierze współpracował także (oprócz wymienionych wyżej) z muzykami tej rangi co Butch Morris, Peter Brötzmann, Bertram Turetzky, Fred Frith, Lisle (L.S.) Ellis, Raphe Malik. W latach 90. pozostawał też członkiem łączącego wiele wpływów zespołu Full Metal Revolutionary Jazz Ensemble, łączącego rockowo brzmiące gitary, z freejazzowymi partiami instrumentów dętych, afrykańskie rytmy i rap.
Ogólnie można powiedzieć, że muzyka prezentowana przez Eneidiego należy do świata free jazzu i swobodnej improwizacji, ale także w przypadku dużych składów, czerpie z doświadczeń tzw. improwizacji strukturalnej. W brzmieniu saksofonów pozostaje pod wpływem pierwszych swoich mistrzów, a zatem Colemana i Coltrane'a. Doszukać się można również powiązań z muzyką i sposobem gry Erika Dolphy'ego, jednakże Eneiidi gra zwykle zdecydowanie szybciej i posługuje się ostrzejszym brzmieniem.
(źródło www.diapazon.pl)

Rafał Mazur muzyk-improwizator, filozof. Głównym polem zainteresowania i działania jest dla Rafała swobodna improwizacja, zarówno zespołowa jak i solowa. Od kilku lat artysta działa energicznie na europejskiej scenie muzyki improwizowanej, jest zapraszany na koncerty i festiwale, oraz zaprasza zagranicznych muzyków-improwizatorów na wspólne koncerty w Polsce.
W swej praktyce muzyka-improwizatora i na drodze do osiągnięcia mistrzostwa w niej, Rafał studiuje filozofię chińską (Instytut Filozofii UJ), czyniąc z taoizmu mocną podstawę do osiągnięcia postawy improwizatora. Od 5 lat aktywnie trenuje taoistyczną sztukę walki TaiJi Quan Chen, uważając za chińskimi filozofami i mistrzami sztuk walki, iż najważniejszy w kwestii kreacji spontanicznej oraz adekwatnej reakcji na nieprzewidziane sytuacje (sytuacje improwizacji kolektywnej) jest stan umysłu.
W Chinach od ponad 3000 lat doskonali się praktyki przygotowywania umysłu do działania spontanicznego, a teoretyczne rozważania nad kreacją "ad hoc", znajdujące swe źródła w taoistycznej tezie o "naturalnej i spontanicznej kreacji" otaczającej nas rzeczywistości, mają swoje poczatki we wczesnym średniowieczu - dynastii Tang. Jednym z efektów pracy i artystycznych poszukiwań Rafała, jest pierwsza płyta muzyki swobodnie improwizowanej na akustycznej gitarze basowej solo - "Sonor Forms", wydane w listopadzie 2009 przez niezależne wydawnictwo DTS Records, w serii TRANSIDIOMATICS. Jest to efekt pracy artysty nad spontaniczną improwizacją solową.
Obecnie Rafał Mazur działa między innymi w zespołach: Ensemble 56, Mockunas/Mazur/Strid Trio, Mazur/Neuringer Duo, „HiQ” - audiowizualny projekt realizowany wraz z Aleksandrem Janickim, Kaluza/Majewski/Mazur/Suchar Quartet.
Absolwent studiów filozoficznych na Uniwersytecie Jagiellońskim. Obecnie na studiach doktoranckich w Instytucie Filozofii UJ realizuje program badawczy dotyczący daoistycznych strategii działania używanych w praktyce „swobodnej ekspresji” - metodzie artystycznej kreacji stosowanej w kręgu wenren, i możliwości zastosowania tych strategii w praktyce swobodnej improwizacji. W kręgu jego filozoficznych zainteresowań, oprócz filozofii i estetyki Dalekiego Wschodu znajdują się: estetyka sztuk performatywnych, filozofia sztuki, neuroestetyka i prakseologia. Rafał Mazur gra na akustycznej gitarze basowej zbudowanej przez Jerzego Wysockiego i używa strun Thomastik-Infeld.

Literki, g. 21:00
Bilety: normalne -25 zł, studenckie -15 zł