Niemiecki artysta Bartholomaus Traubeck stworzył gramofon, który zamiast z płyty winylowej odtwarza muzykę z plastrów drewna.
Do swej instalacji pt. “Lata” (“Years”) Traubeck w miejscu igły gramofonu zainstalował kamerę cyfrową oraz lampę, która skanuje słoje drewna, analizując ich głębokość, grubość, przyrost, teksturę oraz kolor.
Następnie komputer analizuje te dane i przetwarza na muzykę, która odtwarzana jest przy użyciu syntezatora fortepianu.
Odbiorca słyszy więc oryginalne melodie, różniące się w zależności od natury słojów drewna każdego drzewa.
Według Traubecka, jego gramofon ma służyć jako impuls do refleksji słuchacza nad upływem czasu, fenomenem natury oraz nad relacją muzyki i nauki.