Jesteś tutaj

JnO: FREDDY COLE/ BIG FESTIVAL BAND/ ME MYSELF & I/ MILOOPA

Zdjęcie:

Miejsce:

Centrum Sztuki Impart, Wrocław

Data:

19.04.2012

48. JAZZ NAD ODRĄ

FREDDY COLE with BIG FESTIVAL BAND

Freddy Cole – fortepian

Randy Napoleon – gitara

Elias Bailey – kontrabas

Michał Czwojda- perkusja

Lionel Frederick Cole urodził się 15 października 1931 r. jako najmłodsze z pięciorga dzieci Edwarda i Pauliny Nancy Cole. Wszyscy jego trzej starsi braciA, Eddie, Ike i Nat (o dwanaście lat starszy od Freddy’ego) byli muzykami. jako nastolatek zaczął grać i śpiewać w klubach w Chicago. Choć w wieku lat 18 gotów był wyruszyć w trasę, jego matka interweniowała i Freddy kontynuował edukację muzyczną w Roosevelt Institute w Chicago. W 1951 r. Freddy przeniósł się do Nowego Jorku, gdzie studiował w Juilliard School of Music i znalazł się pod mocnym wpływem Johna Lewisa, Oscara Petersona i Teddy’ego Wilsona. Uzyskał dyplom konserwatorium New England Conservatory of Music i spędził kilka miesięcy w trasie jako członek zespołu Earla Bostica, w którym grali również Johnny Coles i Benny Golson. Po powrocie do Nowego Jorku Freddy z powodzeniem rozpoczął karierę, która trwa do dnia dzisiejszego. Zbudował szeroki repertuar piosenek, które grał w manhattańskich bistrach, a oprócz grania koncertów pracował również nad melodiami reklamowymi dla telewizji i radia. Zamieszkały od 1972 r. w Atlancie, obecnie Freddy stoi na czele tria, w którego skład wchodzi on sam, gitarzysta Randy Napoleon, perkusista Curtis Boyd i basista Elias Bailey. Zespół odbywa regularne trasy po USA, Europie, Dalekim Wschodzie i Ameryce Południowej. Freddy nagrywa od roku 1952 r., kiedy mało znana chicagowska wytwórnia wydała jego singiel „The Joke's on Me”. W latach 70. Freddy nagrał kilka albumów dla wytwórni europejskich i brytyjskich, co pozwoliło mu zdobyć lojalną grupę fanów po tej stronie Atlantyku. Cole uważa, że zdobycie międzynarodowej popularności spowodowało, że „poszerzył nieco pole swojej gry." Dopracował zachowanie na scenie, zdobył umiejętność nawiązywania lepszego kontaktu z publicznością i nauczył się śpiewać w innych językach. „Dzięki temu stałem się lepszym wykonawcą”. Cole nie przeprasza za to, że brzmi jak swój brat, Nat „King” Cole. Istnieją pewne niezaprzeczalne podobieństwa. Freddy gra na fortepianie i występuje na żywo z gitarą i kontrabasem, tak jak Nat. A jednak jego głos jest bardziej chrapliwy, szorstki, a nawet bardziej jazzowy. Freddy wydostał się z cienia rzucanego przez swojego starszego brata. W rzeczywistości jego frazowanie jest bardziej zbliżone do stylu Franka Sinatry czy Billie Holiday, niż do jego brata, a rytm bardziej swingujący. Jego głos – czarujący, elegancki, mocny i pełen wyrazu – należy do najbardziej szanowanych w świecie jazzu. Kariera Cole'a nieustannie się rozwija, a on sam znajduje się wśród czołowych artystów tej amerykańskiej formy sztuki, prezentując swój własny, odrębny styl i wyrafinowanie muzyczne.