Nieraz, gdy studiuje się życiorysy artystów, rzuca się w oczy, jak pieczołowitą, czasem nawet prestiżową, edukację mają oni za sobą. Układają się często owe historie według następującego schematu: granie na instrumencie od wczesnego dzieciństwa, liceum muzyczne i w jego trakcie pierwsze koncerty, później studia na słynnej uczelni pod okiem legend i wreszcie – wartościowe stypendia ogłaszane w ogólnoświatowych mediach.
Krytyczny tekst na temat najnowszej płyty Django Batesa – „The Study Of Touch” na pewno pianiście nie zaszkodzi, ponieważ w swojej dyskografii ma wystarczająco wiele nagrań dobrych, aby ta jedna recenzja nie zmąciła artystycznego wizerunku jednego z najbardziej kreatywnych twórców brytyjskiej sceny jazzowej.
Taki album, jak „Punkt.Vrt.Plastik”, na którego okładce widnieje najpierw nazwisko pianistki, a później kontrabasisty i perkusisty, wydaje się być kolejną emanacją klasycznej formuły tria, gdzie fortepian pełni wiodącą rolę. Gdy jednak wysłucha się choćby trzech pierwszych utworów, zerkając przy okazji na ich autorstwo, staje się jasne, że jest to trio równorzędnych partnerów, a li tylko alfabet sprawił, że we wspomnianej kolejności muzycy się plasują.
5 lipca, w warszawskim klubie Stodoła rusza tegoroczna edycja festiwalu Warsaw Summer Jazz Days. Tego wieczoru usłyszymy kolejno Django Bates’ Belovèd, Binker and Moses oraz Vijay Iyer Sextet.
54. edycja festiwalu Jazz nad Odrą rozpocznie się już 2 kwietnia. W Sali Teatralnej wrocławskiego centrum kultury Impart wystąpi Marius Neset & Trondheim Jazz Orchestra. Następnie na scenę wyjdzie trio Eddie Daniels, Leszek Możdżer i Darek Oleszkiewicz. Tego samego wieczoru w sali kameralnej usłyszymy grupę Quindependence.
Kolejna w tym roku dobra wiadomość dla miłośników talentu niegdysiejszego enfant terrible brytyjskiej muzyki. Po albumie poświęconym The Beatles i ich legendarnej płycie „Sergent Pepper’s Lonely Heart Club” pianista i kompozytor Django Bates powraca do ECM wraz z jednym ze swoich najbardziej udanych projektów - triem Belovèd.
