Multukulti

Seven Lines

Prawdę powiedziawszy nie bardzo potrafię na muzykę zawarta na „Seven Lines” patrzeć inaczej niż z perspektywy koncertu jaki powiększona do rozmiarów XL i jeszcze dodatkowo z gościnnym udziałem słynnego drummera Hamida Drake’a dała podczas ubiegłorocznej edycji Krakowskiej Jesieni Jazzowej.

Maritn Kuchen’s Angles 9 - DISAPPEARED BEHIND THE SUN już w sklepach

Nie mamy zbyt często okazji gościć w Polsce saksofonisty i kompozytora Martina Kuchena, a jak już to raczej na południu kraju niż w jego centralnych częściach. Dlatego też z wypiekami na twarzy czekamy na płytowe wieści od pana Martina, szczególnie na wieści o nowych płytach Angles 9.Disappearded Behind The Sun to album ze szczególną dedykacją wyrażoną też w tytule. Jak twierdzi lider Angles 9, płyta zawiera muzykę poświęconą tym, którzy z powodów politycznych zostali uwięzieni, o których miejscu pobytu nikt nic nie wie, nawet najbliżsi.

Mats Gustafsson i Craig Taborn razem, w katalogu Clean Feed – spotkanie niemożliwe czy kandydatka do płyty roku?

Sprawa niemal sensacyjna. Dwie wielkie postaci Amerykańskiej i europejskiej sceny improwizowanej – Mats Gustafsson i Craig Taborn. Zargali ze sobą tylko raz, podczas festiwalu w Ljubljanie w 2015 roku i na szczęście ich koncert został nagrany. Teraz nakładem Clean Feed ukazuje się płyta winylowa będąca zapisem tego unikatowego zdarzenia zatytułowana po prostu Ljubljana.

Tomeka Reid Quartet

Nie da się ukryć, że Tomeka Reid kazała swoim fanom trochę czekać na swój debiutancki album w roli liderki. Jednak kiedy przyszedł czas debiutu to zaproponowała bardzo smakowity zespół. W swej małej, czteroosobowej trzódce zgromadziła muzyków jak się patrzy.

The Inner Spectrum of Variables

Perkusistę Tyshawna Soreya – czołowego amerykańskiego muzyka młodego pokolenia – trudno dziś jakkolwiek jednoznacznie zaklasyfikować. Obfitość jego aktywności sprawia, że siła artystycznego oddziaływania Soreya wykracza daleko poza te obszary, które zwykle zajmują nawet najbardziej utalentowani improwizatorzy. 36-latek z jednej strony jest wyśmienitym muzykiem sesyjnym i ma na koncie kilkadziesiąt albumów m.in. z Anthonym Braxtonem, Stevem Colemanem, Vijayem Iyerem, Roscoe Mitchellem czy Johnem Zornem. Z drugiej strony od kilku lat realizuje z dużym powodzeniem płyty solowe.

Jazz Now!

Niemiecki pianista Alexander von Schlippenbach to jedna z tych postaci europejskiego jazzu, która za pomocą swojej twórczości wyznaczyła rozwój tego gatunku na Starym Kontynencie. Założyciel Globe Unity Orchestra od kilkudziesięciu lat jest punktem odniesienia dla wielu pianistów próbujących swoich sił w wolnej improwizacji. Inni instrumentaliści również mają z czego czerpać, wszak von Schlippenbach był i wciąż jest artystą przecierającym szlaki, który nie zwykł osiadać na laurach.

Dobbeltgaenger

Zacznijmy od młodej i temperamentnej Dunki, z którą być może ktoś zetknął się już przy okazji Large Unit Paala Nilssena-Love (ten jest z nami od lat, ale rocznikowo spokojnie można go zaliczyć jeszcze do kasty młodych). Krążek wydany dla portugalskiego wydawcy jest po prawdzie jej debiutem pod własnym nazwiskiem. Panna (Pani?) nie idzie na łatwiznę i debiut ów popełnia nie gdzie indziej, jak w londyńskim Vortexie, mając przy boku prawdziwie już posągowe postaci europejskiego free improv – Johna Edwardsa i Steve’a Nobla.

LIVE

Nie dobił jeszcze 40tki, a na koncie ma m.in. trzy statuetki Grammy, sporo nagród z rodzimych plebiscytów oraz współpracę z wieloma artystami pokroju Tchoca'a, Ducreta czy Stańki . To ponoć dzięki niemu odradza się złoty wiek duńskiego jazzu, jak mówią krytycy. Duński perkusista Stefan Pasborg, bo to o nim mowa, obdarzył nas na wakacje jazzowym zestawem powiększonym, nagranym na koncertach w Jazzhouse i w The Village (Kopenhga).

Woody's Delight

Kilka słów o Woodym. Tytułowy „Woody” to amerykański trębacz, lider, kompozytor i geniusz, Woody Shaw. Nazywany przez niektórych „ostatnim trąbkowym innowatorem”, Shaw rozszerzył i uwspółcześnił obowiązujący słownik. Uznawany był przez krytyków i publiczność za jednego z „ostatnich wielkich geniuszy” muzyki konceptualnej. To oczywiście wszystko kwestia opinii, jednak zdanie amerykańskiego puzonisty, Steve'a Turre jest znane. Turre lubi Woody'ego Shawa.

Numbers

Roscoe Mitchell jest wyjątkowo dziwacznym muzykiem. Przy okazji, również wyjątkowo pociągającym. Należy do wąskiego grona jazzmanów, których najmocniejszą stroną wydaje się klasyczne wykształcenie, w zgodzie z europejską tradycją. Mitchell pobrał nauki, przetworzył uzyskaną wiedzę i dzięki temu może swobodnie poruszać się w skomplikowanych strukturach swojej muzyki. Opanował muzyczny warsztat intelektualny do perfekcji, może robić, na co ma ochotę.