For Real

Autor: 
Maciej Krawiec
Steve Davis
Wydawca: 
PosiTone
Dystrybutor: 
PosiTone
Data wydania: 
17.02.2014
Ocena: 
4
Average: 4 (1 vote)
Skład: 
Steve Davis - puzon Abraham Burton – saksofon tenorowy Larry Willis - fortepian Nat Reeves - kontrabas Billy Williams - perkusja

„For Real” to siedemnasty już album, na którym puzonista Steve Davis występuje jako lider. Towarzyszą mu Abraham Burton na saksofonie tenorowym, Larry Willis na fortepianie, Nat Reeves na kontrabasie oraz Billy Williams na perkusji. Z trzema ostatnimi spotkał się już przy okazji sesji do swojej poprzedniej płyty sprzed dwóch lat zatytułowanej „Gettin' It Done”, zaś z kwartetem Burtona swego czasu wiele koncertował, także w Polsce. „For Real” dokumentuje zatem spotkanie muzyków dobrze znanych liderowi, co już można uznać za obiecujący prognostyk. I gdy płyty się słucha, ta dobra prognoza sprawdza się w 100 procentach!

Album Davisa to pozycja z kategorii straight-ahead jazzu, nie należy się zatem spodziewać rewolucji, formalnego ryzyka, metafizycznych rozważań. Na „For Real” puzonista oferuje jednak słuchaczom bardzo wiele: godzinę akustycznego grania, w którym słyszymy chwytliwe, bezpretensjonalne, pełne uroku tematy oraz długie i elokwentne solówki muzyków, mających czas na wyrażenie swoich myśli, emocji, humorów. Jest to w gruncie rzeczy rozrywkowa, bardzo pozytywna i przyjemna muzyka, ale przy tym z interesującą dramaturgią, bezpiecznymi zwrotami akcji, satysfakcjonującymi happy endami.

Davis jest liderem nienarzucającym się: miękki ton jego puzonu słyszymy to we wstępie do utworu, to w melodii wygrywanej najczęściej wspólnie z Burtonem, to w partii solowej, ale nie dominuje on nad zespołem; stoi raczej obok aniżeli przed pozostałymi muzykami. A tych w swojej grupie ma znakomitych. Najwięcej chyba można przeżyć za sprawą Burtona, którego solówki tętnią życiem i nie raz wprost porywają fantazją! Chwilami jest w jego grze taka muzyczna zapalczywość, szybkość, które przywodzą na myśl nieokiełznanego Kenny'ego Garretta. Nastroje na płycie Davisa meandrują, choć nie są one od siebie przesadnie odległe. Optymizm (utwory „For Real” i „Nicky D”) miesza się tu z refleksyjnością („Days Gone By”, „I Found You”), temperamentną zabawą („Angie's Groove”, „Big East”, „Tactics”), bluesowym bajaniem („Blues On Blues”) i latynoską beztroską („Daylight”). I te wszystkie wiarygodnie podane treści przyjmuje się z zaciekawieniem i wdzięcznością.

„For Real” jest albumem dla fanów jazzowego mainstreamu, ale każdy fan muzyki improwizowanej powinien doznać niemałej satysfakcji z takiej właśnie realizacji owego ponadczasowego oblicza jazzu.

For Real; Nicky D; Angie's Groove; Days Gone By; Big East; Blues On Blues; Tactics; I Found You; Daylight.