Duo (DCMW) 2013

Autor: 
Piotr Wojdat
Anthony Braxton / Miya Masaoka
Wydawca: 
RogueArt
Data wydania: 
09.12.2016
Ocena: 
4
Average: 4 (1 vote)
Skład: 
Anthony Braxton: sopranino, soprano and alto saxophones, electronics; Miya Masaoka: 21 string koto

O tym, że w muzyce to nie gatunki i nurty są najważniejsze - udowadniają, nie po raz pierwszy zresztą, autorzy tej wymagającej płyty. Amerykański saksofonista Anthony Braxton co prawda najczęściej kojarzony jest jako żyjąca legenda awangardowego jazzu, ale też nigdy tak naprawdę nie był postacią jednej muzycznej profesji. Miya Masaoka to już artystyka mniej znana i ceniona, ale jej gra na tradycyjnym japońskim instrumencie koto oraz przedsięwzięcia interdyscyplinarne również wzbudzają duże zaciekawienie i zainteresowanie. Z połączenia tak różnych osobowości, u których jednak można dostrzec pewne pokrewieństwo dusz, powstał album wymykający się wszelkim klasyfikacjom. Dodajmy: niełatwy w odbiorze, ale autentyczny i szczery do bólu.

Anthony Braxton i Miya Masaoka sprawiają, że niemal od samego początku do końca trwania “Duo (DCMW) 2013”, słuchacz może poczuć się jakby nagle znalazł się w jakiejś bańce mydlanej lub był świadkiem czyjegoś snu i może się temu wszystkiemu tylko przyglądać. Artyści kreują prawie namacalną aurę, która stanowi podwaliny dla mocno rwanej opowieści. A ta ma swoje lepsze i gorsze momenty (z przewagą tych pierwszych).

Braxton i Masaoka, o czym z pewnością dobrze wiedzą fani wolnej improwizacji, wychodzą poza standardowe techniki gry na instrumentach. Tak się dzieje i tutaj. Dodatkowo wspomagają się też elektroniką, co pozwala uwypuklić brzmienie i popracować trochę więcej nad nastrojowością. Wchodzą też pełni skupienia w silne interakcje, a bywa że naprowadzają improwizację na zupełnie inne tory.

Dramaturgia trzech utworów składających się na “Duo (DCMW) 2013” jest bardzo płynna i w obrębie ponad 100 minut (tyle trwa ten podwójny album!) dzieję się naprawdę wiele. Niekiedy zarysowują się melodie, pojawiają się też jakieś fragmenty przypominające tradycyjną muzyką japońską. Dominuje jednak eksperymentalne podejście do procesu twórczego. Anthony Braxton gra na saksofonach i klarnetach w charakterystyczny dla siebie sposób - bardziej odwołując się do koncepcji muzyki współczesnej: minimalizmu czy elektroakustyki niż do jazzu. Razem z Miyą Masaoka zaprasza słuchacza na muzyczny seans, w trakcie którego rzadko można się nudzić. 

1. Experience 1, 2. Experience 2, 3. Experience 3